Australia. Holy Ayers Rock Uluru, Victoria Desert

For Dutch blog: scroll down

 

Ayers Rock Uluru. The world famous rock and something that symbolises Australia. A six hours drive from my Alice Springs Backpack hostel backpackershostel NYA  to Uluru in the Victoria desert. Three days staying in the desert. 43°C and in the sun even hotter. Every time the same question:” does everybody have 3 liters of water ?”. You will get dehydrated and you will not even notice. You can book the same tour I did here.

It is very important to drink a glass of water every 15 minutes. We wore fly nets, as it took too much energy to swat them constantly. We needed every piece of energy. We suffer, but hell, do we love this place! Unique panoramas, massive rocks. We didn’t mind getting beaten by the extreme heat, it was all worth it! We’re hunting some fire-wood for the bonfire tonight. A hard job. The men seek for the wood and cut it with their hands and feet. The women gather the wood and bring it to the bus. Teamwork. Everybody knows what to do. At an open spot we make base-camp in the middle of nowhere. The men create a wooden “wigwam”. The women prepare the meal. Chili !!!.

We get our sleeping bags from the bus and everybody is looking for a nice spot by the fire. With a stick we draw  “the circle of trust” to protect us against bugs on the ground. We search for three Dingo-rocks. Medium stones which we will throw behind the alfa-Dingo when a Dingo group wants to attack us. This will make him panic and flee. The whole group will follow his lead.  Till 02:00am we were drinking ice cold beers and soon we felt human again. This felt so good! We ended the day in our sleeping bags and swags. Looking up to the sky, we all agreed with our SUPER-guide Adam:  the view is only possible in the desert . We’ve seen many stars in our lives but this??? Thousands??? Hundreds of thousands??? Millions??? No idea. We even saw four shooting stars. Some of us have a special star up there. Sleep well dad.

Dutch version:

Ayers Rock Uluru. Dé alom bekende berg en synoniem voor Australië.

Drie dagen woestijn. Maar eerst een zes uur durende rit van mijn backpackershostel NYA  Alice Spings naar Uluru in de Victoria woestijn bij een temperatuur van 43°C en in de volle zon nog veel warmer. Iedere keer wéér die vraag:” everybody still got 3 liters of water ?”. Je droogt uit en je hebt niets in de gaten. Ieder kwartier een glas water. We dragen vliegennetjes. Het wegslaan van die beestjes kost zoveel energie die we wel beter kunnen besteden.

Het is écht af zien. Maar wat is het mooi hier. Unieke vergezichten. Machtige rotspartijen. Het is het allemaal waard. Hier doe ik het voor. We gaan op zoek naar hout voor onze bonfire vanavond. Hard werken. De mannen gaan op zoek naar bruikbaar hout.Takken breken we met onze handen en voeten. De vrouwtjes brengen alles naar ons busje. Teamwork. Iedereen helpt mee. Op een afgelegen plek maken we ons base-camp. In the middle of nowhere. Een open plekje. De mannen maken een mooie “wigwam” van takken. De meiden beginnen het avondeten voor te bereiden. Chili !!!😋😋😋. De vlam gaat er in. Nóg meer hitte.

We halen onze slaapzakken van de bus en iedereen zoekt een plekje dichtbij het kampvuur. Rondom je slaapplek kras je met een stokje “the circle of trust” in het zand zodat ongedierte geen kans krijgt om je te steken. Nét die kleine groef in het zand is een tiende graad koeler. Met zijn pootjes voelt het insect dat temperatuurverschil hetgeen hij niet vertrouwt en daardoor een andere weg kiest.

Iedereen zoekt drie Dingo-rocks. Middelgrote stenen die we -indien een groep hongerige Dingo’s nadert- áchter het alfa-mannetje moeten gooien. Als hij vervolgens in paniek raakt dan slaat hij op de vlucht en neemt de hele groep mee. Tot 02:00u ’s nachts wordt er ijskoud bier gedronken en we beginnen ons warempel weer mens te voelen. Wat kan dat een mens goed doen.

We eindigen de dag in een slaapzak. We kijken omhoog en de gids had gelijk. Dit zie je alleen maar in een woestijn waar geen wolken zijn. Ik heb al heel wat sterrenhemels mogen aanschouwen. Maar dit heb ik nog nooit gezien en dat zal ook nooit meer gebeuren denk ik. Duizenden? Honderduizenden? Miljoenen? Geen idee. Zelfs vier vallende sterren gezien. Én één speciaal sterretje ….. Goodnight dad 🍺💫Een leuke anekdote: ik spaar visitekaartjes. Onderweg stopten we bij het Mt.Ebezener roadhouse. Achter de bar stond een grote, kale, zwaar getatoeëerde man met de naam Alex Carter. Ik vroeg hem of hij een visitekaartje voor me had. Hij vroeg waarom ik dit kaartje wilde aangezien ik hier waarschijnlijk toch nooit meer zou terugkomen. Ik antwoordde hem dat ik al mijn verzamelde visitekaartjes thuis in mijn mancave tegen de muur plakte. Als een soort aandenken maar ook als muurdecoratie. Dat vond hij een reuzeleuk idee. Echter, hij had zijn laatste visitekaartje weggegeven en de volgende partij zou pas morgen komen. Maar hij zou het wel leuk vinden als ik zijn rijbewijs aan de muur zou hangen. Ik zei:” ben je helemaal gek geworden ?”. “Als de politie je aanhoudt ben je de Sjaak”. Hij zei:” diezelfde agent die zich hier iedere avond ligt te bezatten en straalbezopen op huis aan rijdt ? “Jongeman, dit is de woestijn. Hier hebben we andere regels”: lachte hij. “Neem het rijbewijs maar gerust mee. No worries and enjoy !”.