In de hoofdstad van Oman, Muscat, gingen we een supermarkt binnen om het assortiment te bekijken waaruit de doorsnee islamitische burger van dit sultanaat zijn keuze kon maken.
De bakkerij
De versafdeling. Hier kon je vers voorbereide gerechten in een bakje krijgen. Thuis hoefde je het alleen maar op te warmen.
De verse visafdeling. In veel landen waar ik kom zoals ook in Oman is de vis die je kunt kopen de catch of the day. Hij is dan het meest vers. In Nederland hanteren we een andere definitie van vers. We vinden dat we vis minstens 3-5 dagen na gevangen te zijn moet laten besterven (in dit rottingsproces krijg je mals visvlees door middel van het afbreken van het collageen met enzymen). Dit zou de smaak ten goede komen. Ook de bereiding wordt daarmee vergemakkelijkt. Het is net een keuze wat je lekker vind natuurlijk. Ik geef de voorkeur aan de lokale markten waar de vis nog spartelend op het ijs in de bak ligt. Niet leuk voor de vis natuurlijk. Die stikt in principe. Maar hij is wel superlekker en nog heel stevig vanwege de rigor mortis (lijkstijfheid) die na de slacht intreedt en die enkele dagen kan aanhouden zoals hieronder dit stuk tonijn met een doorsnede van 25 cm (!)
Wat dachten jullie van deze lamspootjes dan ?
Of deze schapentong ?
Varkenspootjes importeren ze gewoon uit Nederland
Of het hart van een koe dan ?
Of gevulde schapenmaag dan ? In Schotland noemen ze dit Haggis
En dan een keuze maken van al dat lekkers😋
Die keuze was snel gemaakt !