Kijk dit verlaten kasteel dan van binnen ! Geheel in die mooie oude neo-Barokstijl. Zo af en toe pak ik tijdens mijn reizen nog wel eens mijn oude hobby Urbexen op. Ik kan het niet laten omdat het zó leuk en spannend is. Kijk eens naar die juweeltjes van badmeubels uit het begin van de 20e eeuw ! Alles staat er nog zoals een familie van rijke industriëlen het tijdens WOI in 1915 heeft moeten afstaan aan de Duitse bezetter. Na WOII werd dit prachtige kasteel van 900 m2 en 30 kamers groot gebruikt als school voor invalide oorlogsofficieren. Sinds 1993 is het gebouw in de Vogezen een historisch monument maar de Franse regering wil geen geld vrij maken om het op te knappen. Tegenover het grote toegangshek zat een oude man op een bankje naast een bushalte en keek ons voortdurend aan. Het dichtstbijzijnde politiebureau was 15 minuten rijden dus veel tijd hadden we niet mocht de oude baas het zich in zijn hoofd halen de gendarmerie te bellen. Op het moment dat de bus stopte en zijn zicht op ons belemmerd was klommen we vliegensvlug over het hek en door de door onkruid overwoekerde voortuin liepen we naar het vier verdiepingen hoge kasteel. Eenmaal binnen was goed te zien dat diegene die hier gewoon had over heel veel geld beschikte. De toenmalige eigenaar heette Maurice Burrus (1882 – 1959) en was begin 20e eeuw minister van zijn land geweest en was tevens bezitter van enkele tabaksfabrieken. Nadat hij tijdens WOI de Duitsers weigerde tabak te geven belandde de man voor een week in de gevangenis. Toen de Duitsers hem na zijn vrijlating opriepen voor de militaire dienst vluchtte hij naar het neutrale Zwitserland. Na de oorlog werd hij door de Franse regering geëerd met verschillende medailles voor de trouw aan zijn vaderland. Zijn gezicht werd afgebeeld op een postzegel.
Situatie nu:
Het pand is opgekocht en wordt gerenoveerd.
Indrukwekkend😘