Røros mine village- Geiranger fjord- Ålesund

Het busje 🚌 rijdt weer ! Wat er nu precies aan de hand was kon Tom de lange Nederlandse automonteur in Røros me niet vertellen maar hij adviseerde ons wel om in de bewoonde wereld te blijven en niet helemaal naar de Noordkaap te gaan. Als het busje daar weer kuren zou krijgen konden de afsleepkosten wel heel erg duur gaan worden (2500€). Helaas, pech gehad. Dan passen we ons reisschema gewoon wat aan.

Op weg naar Ålesund zouden we heel wat leuke plekjes tegen gaan komen volgens mijn leuke-plekjes- verzameling. Dan gaan we dat toch doen ? Niet lang miauwen maar starten dat busje. We hebben geen tijd te verliezen. We zijn op reis, niet op vakantie !

Wat me hier trouwens opvalt in Noorwegen zijn de verkeersdrempels. Dat zijn er heul veul. We worden helemaal tureluur van het afremmen en optrekken. Het lijkt wel Sittard hier. Je zult maar in Haagsittard park wonen en met je gezin op vakantie gaan. Daar liggen zo veel drempels dat de kinderen al moeten kotsen voordat ze de wijk überhaupt uit zijn. En daarna die 46 stoplichten die je tegenkomt op weg naar de A2 bij Urmond. Dan gaat de laatste druppel tattie richting mamma’s kopsteun zodat ze bij de Mc Donalds in Geleen al weer zitten te yellen dat ze honger hebben. Dat was dan het hoogtepunt van dag één op weg naar drie weekjes Frankrijk.

Bij Otta vonden we een hele mooie camping naast een wilde rivier waar we voor een prikkie konden overnachten. ‘s Nachts was het heel erg koud. Gelukkig dat we een dikke deken bij ons hadden. Er zitten hier beren in de streek dus morgenvroeg even oppassen.

We kwamen heel wat mooie plekjes tegen. De Trollenroute doe ik nu voor de tweede keer want hij is gewoon schitterend om te verkennen. De eerste keer dat ik hem reed was in 2016 met Jens.

De mooie tocht naar Ålesund duurt op papier zes uur maar met allemaal die mooie uitkijkpunten doe je er natuurlijk veel langer over. Gelukkig konden we op deze route gebruik maken van een tweetal veerboten anders had de trip nóg langer geduurd.

Toch even lekker die jaren ‘60 muziek die Angelica heeft opgezet. Ook al ben ik er niet in geboren maar die muziek blijft gewoon lekker in mijn oren plakken tijdens zo’n roadtrip. Zouden mensen dat over 50 jaar ook zeggen over rapmuziek van Kanye West vraag ik me dan wel eens af ? We moesten nog flink gas geven om een beetje op tijd te zijn. Rond 18:00u kwamen we in Ålesund aan en beklommen meteen de 480 traptreden naar het viewpoint boven op de berg. En toen zagen we dit:

Het begon al donker te worden. Maar wat een dag. Zoveel moois gezien 😍. We vonden een camping met cabins waarbij je uitzicht op zee had. Angelica begon meteen te koken in de gemeenschappelijke keuken. Eindelijk weer eens spaghetti. Zo lekker !

Denkt U ook eens aan de ondernemers die de loterij van Dutch Traveljunk mogelijk maken:

Restaurant San Blas in Schin op Geul. Www.eetcafesanblas.nl. De San Blas eilanden naast Panama behoren tot de mooiste eilanden ter wereld. Mijn vriend John en zijn vrouw Sonja van het gelijknamige eetcafé in Schin op Geul laten de Latijns-Amerikaanse sfeer herleven in hun wel heel erg mooi ingericht zaak met buitenterras. En mocht je niet winnen, wat kan jou het schelen, gewoon eens even langsgaan voor een lekkere steak of een lekkere pot bier. Vraag Johnny naar het panty-verhaal na onze Amsterdamse kroegentocht of de stage-dive vanaf de bar recht in mijn armen en de tranen lopen over je wangen 😂👌🏻🍺. Smakelijk !

Gedichtenbundels. Samen met Vera heb ik toch wel wat avonden de binnenstad van Sittard onveilig gemaakt. Vera is nu schrijfster en wilde heel graag een drietal boeken beschikbaar stellen. Haar teksten zijn uit het hart geschreven en berusten allemaal op een stuk ervaring en waarheid waarin je je wellicht kunt vinden of zelfs aangetrokken door kunt voelen. Bij de bijlage van dit bericht zit een mooi gedicht wat ze voor me maakte. Héél lief ! Voor diegene die het boek niet gaan winnen: je kunt het ook gewoon bestellen op https://veraschrijftpuur.wordpress.com/bestelformulier/

www.veraschrijftpuur.nl