Urbex “Save the last dance for me”.

We waren expres met de metro vroeg vertrokken richting Berlin-Treptow. De zon staat ‘s ochtends in deze tijd van het jaar vrij laag. Waarschijnlijk waren er wat ramen van het gebouw ingekegeld hetgeen dan een leuk effect zou kunnen geven. Via Google Earth had ik thuis gezien dat het pand waarin de oude balzaal zich bevond tussen de rivier de Dahme en een drukke straat lag. Na de verloren eerste wereldoorlog werd in deze Berlijnse club het verdriet weggedanst. In 1942 was de nationaal-socialistische organisatie ‘Kraft durch Freude’ hoofdgebruiker van deze balzaal. Deze club zorgde tijdens de oorlogsjaren voor het nodige vertier zodat de bevolking afgeleid werd van de verschrikkingen van de oorlog. Héél wat nazi-kopstukken waren hier te gast en speelden Heimatslieder op de piano.
Eenmaal ter plekke aangekomen stonden maar liefst drie politieauto’s voor de deur. Wowww. Wat zou er aan de hand zijn? In dit gebied komen geen toeristen dus we zouden al direct opvallen met onze rugzakken. We besloten langs de politiewagens door te lopen. Ons omdraaien zou ons immers al bij voorbaat verdacht maken. Er staan in Duitsland toch wel flinke boetes op onze rare hobby en we hadden geen zin om een nachtje over te blijven op het politiebureau. Het pand via de voorzijde binnengaan was dus geen optie. De gehele locatie was daarbij voorzien van een hoog bouwhekwerk. Na een kwartier zoeken vonden we een gat in het hek zodat we er door heen konden. Daarna volgde een speurtocht door de met onkruid overwoekerde tuin. Op de rivier kwamen continu bootjes voorbij met mensen die zich natuurlijk af vroegen wat we daar uitspookten. Om het uit 1898 stammende oude verlaten pand binnen te komen moest je op twee meter hoogte door een raam waarvan het glas was ingegooid. Dit was enigszins tricky maar à la, we hebben voor hetere vuren gestaan. Eenmaal binnen troffen we de balzaal aan gebouwd in een mix van nieuw-barok en Jugendstill. En ja…. de lichtinval was mooi én er waren wat ruitjes van de ramen van de balzaal kapot. Zoals beloofd. En daar stond ze nog. Ze had 75 jaar gewacht op die ene klik van mijn camera. “Let’s play piano. Save the last dance for me…..”

Urbex.The art of Decay. GPS 52.415588
13.583009