Napier
Het zou vandaag 25 graden in Napier worden. Het stadje ziet er niet alledaags uit. De stad werd verwoest door een aardbeving in 1931 maar later werd het herbouwd in de Art Deco stijl volgens de wil van de lokale bevolking. Op het programma stond een tochtje naar Cape Kidnappers. Cape Kidnappers ligt zo’n twintig kilometer ten zuiden van Napier en heeft, net zoals vele andere plekken in Nieuw-Zeeland, zijn naam te danken aan ontdekkingsreiziger James Cook. Toen deze kapitein in 1769 hier voor anker ging, probeerden enkele Maori zijn Tahitiaanse vertaler te ontvoeren. Vandaar de naam: kidnappers.
Cape Kidnappers
Bij Cape Kidnappers zit de grootste Jan-van-Genten-kolonie ter wereld. Welliefst 20.000 gigantische vogels met een spanwijdte van twee meter die hier op de krijtrotsen nestelen leggen hier rond oktober en november hun eieren. De kuikens komen na zes weken uit hun ei. Na twee à drie jaar komen ze terug naar Cape Kidnappers om zelf te broeden. Ik was hier begin januari, een perfecte tijd want veel eieren waren toen al uitgekomen. De kuikens waren zo’n 0 tot 2 maanden oud, waarbij de oudsten al bijna net zo groot als hun ouders waren. Het was prachtig om te zien hoe de kuikens werden verzorgd en hun ouders helemaal uitputten.
Jan-van-Genten broedkolonie
Aan het einde van de klim kon ik al een rots met Gannets (Jan-van-Genten) zien. Aan het einde van de tocht liep ik nog iets verder en na 25 minuten bereikte ik de bovenste punt van Cape Kidnappers. Daar zag ik wederom een hele grote kolonie Jan-van-Genten. Waarom ze precies achter de afrastering bleven is me een raadsel want ze trokken zich niets van de toeristen aan. Het stonk er wel ontzettend naar poep. Die werd natuurlijk niet opgeruimd dus je kunt je wel voorstellen hoe groot die hoop stront was waar ze op zaten te broeden. Je kon goed zien welke de jongen waren en welke de volwassen vogels. De Jan-van-Genten vliegen ’s winters naar Australië en komen in het voorjaar weer terug om een ei te leggen. Ze zijn monogaam en komen ieder jaar naar hetzelfde nest terug.De vogels krijgen hier alle rust om te paren en te nestelen. Er zijn verschillende manieren om deze bijzondere kolonie te bezoeken. Ik zelf ging met een tractor maar je kon er komen met quads of met busjes. Bij laag water kun je de acht kilometer lange tocht zelfs bewandelen. Je komt dan langs de hoge kliffen met verschoven aardlagen als gevolg van aardbevingen. Als iemand me vóór mijn bezoek aan Napier had verteld dat mijn favoriete bezigheid een eendaagse reis naar een vogelkolonie zou zijn, had ik het waarschijnlijk niet geloofd.
Dutch Traveljunk's road to 100 countries 