Basisschool Godfried van Molle Munstergeleen (gemeente Sittard)
We schrijven 1982. Ik was 11 jaar en zat op de Godfried van Molle basisschool in Munstergeleen. In die tijd “vree” ik met Miriam Cremers. Onze wederzijdse liefde beperkte zich tot het handje in handje naar huis toe lopen. Waarom we met elkaar vreëen is me tot op de dag van vandaag niet duidelijk. Waarschijnlijk omdat we na school dezelfde richting naar huis gingen. Zelfs een kusje was er niet bij. Laat staan de “tongsjlaag”. Dat vonden we maar vies.
Klojo Feuler
Op die bewuste vrijdag zou het allemaal anders dan normaal lopen. Toen de bel voor de laatste keer die week luidde en iedereen zich naar buiten spoedde moest ik bij de meester komen. Ik kreeg 250 regels strafwerk omdat ik meester Frits Feuler een klojo had genoemd. Uiteindelijk heb ik die ook moeten schrijven van mijn ouders. Bikkelhard. Toen ik terug naar mijn schoolbankje liep zag ik een briefje liggen met daarop een ❤️ getekend. “Ohhhh”,dacht ik. “Die is van Miriam”. Echter, dit briefje was niet van Miriam maar van Liesbeth Limpens. Een hoog-blonde jonge meid waarbij al enigszins borstgroei waar te nemen was. Dit in tegenstelling tot de meeste andere meiden in de klas. De tekst was als volgt:” ❤️❤️Randy❤️❤️. Ik durf het niet te vragen omdat je al een meisje hebt (Miriam). Het verbaast me dat ik dit durf te schrijven maar ……. Ik wil het met je aan maken….. Ik droom wel eens van je…..ik hoop dat je “Ja” zegt…..Laat het niet aan anderen merken, ook niet aan Miriam en Shirley. Ps. ik wacht op je na school (om kwart voor vier). Ps ik zit bij jou in de klas. L.Limpens”.
Krappe broek
Ik kan me nog herinneren dat ik het bloedheet kreeg van de zenuwen. Snel propte ik het briefje in mijn broekzak en liep langs de meester de klas uit op zoek naar mijn jas. Eenmaal buiten gekomen zag ik Liesbeth staan praten met een andere meid uit onze klas. In die tijd was ik als het op meiden aankwam héél verlegen dus ik stond op veilige afstand wat te ijsberen, wachtend op een goed moment om aan te vallen. Na me de nodige moed ingesproken te hebben stapte ik met veel te krappe broek richting het meisje waarmee ik de komende tijd handje aan handje naar huis zou gaan lopen. “Hoi Liesbeth”: zei ik. “….. over met dat aanmaken met mij hé……dat vind ik wel goed”, stotterde ik er op los. En dan met mijn meest lompe blik in mijn ogen. Als door een wesp gestoken antwoordde Liesbeth:” wát aanmaken?? met jou zeker sukkel?”. Een doodse stilte……Ik wist niet waar ik moest kijken…. zo overdonderd was ik door haar antwoord……Allemachtig. Dit had ik nooit zien aankomen. Ken je dat gevoel? Dat de grond onder je weg zakt?? Ik wist totaal niet hoe ik hier op moest reageren en helemaal vertwijfeld draaide ik me om en liep richting de uitgang van het schoolplein en daar……. daar stonden Miriam en Shirley zich op de kniëen te slaan van het lachen. Ze kwamen niet meer bij. En wederom maakte dat beschamende gevoel zich meester van mijn gehele lijf. Op twee minuten tijd week de grond voor de tweede maal onder mijn voeten vandaan. De ladies hadden me gewoon beet genomen en zélf dat briefje geschreven.
Overspeltest
Een soort overspel test waar ik dus falikant voor was gezakt. De relatie met Miriam kon ik dus wel shaken en Liesbeth ?? Op de middelbare school kon er gedurende zes jaar nét een lauwe “hoi” vanaf als ik haar voorbij sjokte op de gang en mijn facebookinvitatie van een jaar geleden blijft nog steeds onbeantwoord. Ik heb het donkerbruine vermoeden dat dit, zelfs na 32 jaar wachten niets meer gaat worden😂. ❤️FIN❤️
De originele liefdesbrief

Liesbeth Limpens heden ten dage
Even voorstellen:
“Ik groeide op tussen de heuvels in Zuid Limburg en vertrok naar het westen om te studeren in Rotterdam. Mijn zachte ‘g’ raakte ik kwijt door het werken in Nighttown, de hipste tent in de buurt. Als iemand vroeg wat ik in Rotterdam deed, moest ik minstens drie keer roepen: “rechten studeren!!!”(droge ‘r’ en zachte ‘g’). Lastig over te brengen voor een Limburger. De Nieuwe Binnenweg was jarenlang mijn hotspot en ik kom er nog steeds graag om de leukste plekken in Rotterdam te ontdekken. Na een studenten-penthouse in de Wijnbrugstraat, woonde ik samen met Robert boven de terrassen in de Oude Haven (vast een van de redenen waarom ik gek ben op terrassen aan het water). Met de kinderen erbij (inmiddels zijn onze meiden tieners) zochten we vaker het groen en buiten op in de stad. Voordat jongste werd geboren, verhuisden we naar een plek waar het Bergse Bos om de hoek ligt. Het is hier heus heel mooi wonen, maar een huis in het centrum lonkt nog steeds. Of een strandhuisje aan zee. Of een pied-à-terre in Parijs”.
Kijk ook even op haar website https://www.talksandtreasures.com/ waar ze als het ware alle leuke plekken in haar stad Rotterdam tot in detail beschrijft.

Shirley Muyrers heden ten dage
Even voorstellen:
Shirley Muijrers is een onafhankelijke ontwerpster gespecialiseerd in interieurtextiel en printdesign. In 1995 studeerde ze cum laude af aan de Design Academy in Eindhoven, waar ze nu in het team Man & Identity werkt als tutor. Ze werkt al een flink aantal jaren internationaal voor fabrikanten, redacteuren, retailers en architecten. Naast huishoudtextiel zoals gordijnen en tapijten heeft ze een schat aan ervaring in trendvoorspelling en printdesign. Ze heeft een passie voor texturen, structuren en graphics. Shirley kan het best worden omschreven als een inventieve textielontwerper; nieuwe materialen implementeren en technische mogelijkheden oprekken. Mode, prints en papiertechniek zijn een artistieke en creatieve inspiratie in haar werk. Shirley Muijrers werkt en woont in Amsterdam. Kijk ook even op haar website http://www.shirleymuijrers.com/

Class of 1982 Godfried van Molleschool
In onze klas zaten 9 jongens en 17 gillende meiden. Meneer Feuler was al kaal voordat hij grijs kon worden.
