Climbing Vesuvius volcano 🇮🇹

De video van de beklimming

Change of plans

Tijdens ons ontbijt stopte een toeristenbus voor onze neus. Op de zijkant van de bus plakte een afbeelding van de Vesuvius vulkaan en ik vroeg me meteen af of je die niet zou kunnen beklimmen. De chauffeur stapte uit voor zijn ochtend-cappuccino en hij liep toevallig in onze richting. Ik vroeg hem of het mogelijk was over de kraterrand te lopen en naar het hart van de machtige vulkaan te kijken. “Jazeker”: zei hij. We stonden eigenlijk in de startblokken om met de trein van Pompeï naar Napels te gaan. Maar dat plan veranderde héél snel. Ik had nog nooit zo snel een broodje opgegeten.

De tocht er heen

Een half uur later reden we in ons busje richting de 1300 meter hoge vulkaan en via een aantal haarspeldbochten kwamen we bij een soort controlepost waar we niet verder kwamen en moesten parkeren. Met een ander busje werden we verder omhoog gebracht tot een punt waar het niet meer verder ging. Achter ons stopte een bus met allemaal jonge brullende kids met zo’n meeademende snotterbel aan hun neus. De moeders en leraressen fungeerden als begeleiders. Klassenuitje. Hand in hand in de rij. “En nu ?”: zei Angelica. “Nu gaan we verder met de benenwagen”:zei ik. “Laten we deze potentiële corona-bronnetjes vóórblijven”. Ik hoorde een licht gekreun en hoorde haar al denken: alwéér bergop.

De beklimming

Het viel gelukkig wel mee. Dit is de derde vulkaan wat ik beklim. Mt.Doom in Nieuw-Zeeland 🇳🇿 was een helse tocht die negen uur duurde. En de beklimming van de Cerro Negro in Nicaragua 🇳🇮 was ook pittig temeer omdat er geen pad was. Je liep gewoon tussen de brokstukken en het asgruis omhoog. Hier in Italië 🇮🇹 was gelukkig wel een looppad. Weliswaar liepen we op asgruis maar het was goed te doen. Daarbij werden we geholpen door het schitterende uitzicht wat steeds mooier werd. We keken uit over de middellandse zee, Pompeï en in de verte zagen we Napels. Het weer was goed. Onder was het 32c maar helemaal boven gaf de thermometer 15c aan. Na een uurtje geklommen te hebben keken Angelica en ik over de rand van de Vesuvius omlaag. Kijk, dit is nu mooi. Het is ook moeilijk met woorden te beschrijven. Dit kun je met de scherpste pen niet op papier zetten. De kraterbodem van vóór 1944 was als een donkere laag goed te zien vlak onder de huidige kraterrand.

Eruptie

We hadden van te voren gelezen dat de Vesuvius in totaal 10 keer is uitgebarsten waarvan 5x in de 20e eeuw. Je weet dat het niet gaat gebeuren maar toch denk je er over na. Ik bedoel: hoe groot is de kans dat de vulkaan net nu wij hier staan gaat uitbarsten ? Misschien een hoogblonde gedachte. Maar dan nog. Je weet ook dat je dan te laat bent. Dat de kraterwand van gestold lava gaat scheuren. Dat je de kracht waarmee dat gaat gebeuren kunt vergelijken met meerdere kernexplosies. Dat grote hoeveelheden as, stof en stenen uitgebraakt worden gedurende de eerste vier tot acht uren. Dat alles wat dan nog niet vernield is toegedekt wordt door een gloeiendhete pyroclastische golf die langs de flanken van de Vesuvius naar beneden zal stromen en binnen slechts 10 minuten een stad als Napels heeft bereikt. Dat giftige gassen als koolstofmonoxide alles met een hartslag zal doden. En dan denk je ook dat je voor de laatste keer een glas bier hebt gedronken. Dat is nog het ergste 😇😎. Maar goed, die kans is súperklein en met zo’n mooi uitzicht dachten we daar helemaal niet over na.

Watersnoodramp Limburg

Ga binnenkort eens langs bij de getroffenen van de watersnoodramp zoals onze vrienden Vic en Laura van streetfood & cocktailbar Pistache in Valkenburg. Pistache Streetfood Bar ontvangt jullie met open armen. Hun sfeervolle restaurant met cocktail bar en groot terras biedt een uitgebreide kaart gevuld met gerechten zoals burgers (the best in town), nachos, taco’s, salades, hot dogs en andere heerlijke streetfood gerechten. Geniet ook van hun uitgebreide kaart boordevol heerlijke cocktails. 

https://pistachevalkenburg.nl/