De toren
Onderweg naar Rome kwamen we langs Pisa en ja, dan moet je gewoon die scheve toren gezien hebben. De 55,85 meter hoge toren staat al sinds de start van de bouw zo’n 850 jaar geleden, vier meter uit het lood. In 1990 hebben ze hem wat recht getrokken voor het luttele bedrag van 12 miljoen euro. Hij mocht echter niet te recht komen te staan want dan zou er geen hond meer naar Pisa komen.
Lastig tuig
Zowel de toren als de basiliek was omgeven door een mooi groen grasveld waar je niet op mocht lopen. Tot afgrijzen van het aanwezige publiek renden drie blonde Nederlandse kinderen schreeuwend en helemaal buiten zinnen over de grasmat. Pa en ma liepen op hun crocks likkend aan een ijsje op de stoep en hadden al drie keer geroepen dat ze van het gras af moesten komen nadat toeristen hen op het verbod gewezen hadden. Uiteindelijk werden ze van het gras afgelokt met een reep chocolade. En jawel….. de papiertjes werden op de grond gemikt. ‘K ärcherde me dood aan dat jong tuig . Miste ik hier iets ? Waarom geen corrigerende draai om hun oren ? Vroeger kreeg ik een optater met rechts zodat ik mijn petje de hele week niet over mijn oren kreeg getrokken. Of is dat niet meer van deze tijd ? Wat is er mis met een lastig kind eens een optater te geven ? Ik begrijp dat het niet meer in de hedendaagse opvoedkundige handboeken voorkomt. Maar hey, kijk eens om je heen. Hun grote mond past niet meer in hun gezicht. Moeten we die handboeken niet eens updaten met de versie van 1975 ?
