Bosnië-Herzegovina

Binnenkomst Bosnië-Herzegovina

We passeerden de grens in het noorden van het land bij het plaatsje Slavonski Brod. Via de snelweg langs Zagreb was dit de snelste route vanuit Istrië-Kroatië gezien. De Bosnische douane-beambte stond op van zijn stoel en wilde even in het busje kijken. Nadat hij de vijf kratten bier had gezien wist hij genoeg. Die doen in andere dingen dan in drugs. Binnen twee minuten waren we over de Sava-rivier en stonden we in Bosnië-Herzegovina. Het was al laat en we besloten te stoppen bij een restaurantje langs de weg. We vroegen om de menukaart maar die hadden ze niet. De ober sprak een beetje Engels en gaf aan dat het menu in zijn hoofd zat: ze hadden alleen een broodje cevapcici met een stuk ui haha.

Een klant die ons had gezien sprak ons aan en vroeg in het Duits waar we vandaan kwamen. Angelica antwoordde met:” Uit Nederl….”. “UIT DUITSLAND !!”, schreeuwde ik er boven uit. Nederland is hier nog tamelijk onpopulair zal ik maar zeggen. De Srebrenica-gebeurtenissen staan zeker bij de oudere generatie nog altijd diep in het geheugen gegrift. Zeker in dit gebied waar Servische moordcommando’s er op los moordden. Op de weg naar Sarajevo zagen we links en rechts van de weg allemaal of kapotgeschoten huizen of niet afgebouwde huizen. Verschrikkelijk om te zien. Na de oorlog werden vluchtelingen in staat gesteld terug te keren naar hun oorspronkelijke woonplaatsen, maar de onveilige situatie weerhield de meesten daarvan. In grote delen van het land staan daarom de huizen onbewoond en vele dorpen zijn leeg. Onze eerste nacht sliepen we op de parkeerplaats van een hotel. Campings waren hier helaas niet.

Sarajevo

Al voor dag en dauw stonden we op. Douchen konden we helaas niet en onze tanden werden op de wc van het hotel gepoetst. Sarajevo was nog een dikke twee uur rijden en we hadden een druk programma voor de boeg. In eerste instantie deed de stad heel vies aan maar na een half uur zagen we ook het mooie oude centrum.

Oorlogsschade

In Sarajevo zagen we in de buitenwijken nog veel gebouwen met schade als gevolg van de Bosnische burgeroorlog. We vonden het raar dat zelfs bijna 30 jaar na de Bosnische burgeroorlog de kogel-en granaatinslagen in huizen nog steeds niet gerepareerd waren. Sommige gaten waren dichtgeplamuurd maar men had de gevel daarna niet overgeschilderd waardoor de vlekken zichtbaar waren gebleven.

Moord op Franz Ferdinand

Op de plek waar de Oostenrijk-Hongaarse troonopvolger Franz Ferdinand en zijn vrouw Sophie op 28 juni 1914 door de Servische onafhankelijkheidsstrijder Gravilo Princip met een pistool werd vermoord stopten we even. Meneer Princip geldt nog steeds als de meest succesvolle terrorist ooit. Door zijn daad werd als vergelding Servië aangevallen. Hierop verklaarde vriend Rusland de oorlog aan de dubbelmonarchie waarop Duitsland weer Rusland de oorlog verklaarde omdat ze bevriend waren met Oostenrijk-Hongarije. Tevens verklaarde Duitsland aartsvijand Frankrijk de oorlog omdat zij een verbond hadden met de Russen. Hierop verklaarde Engeland weer Duitsland te horen en de eerste wereldoorlog was een feit.

Martelarenbegraafplaats Kovači

Vanaf 2 mei 1992 werd Sarajevo gedurende 1425 dagen belegerd door het Servische Leger. Gedurende die tijd werd de stad gemiddeld 329 keer per dag geraakt door granaten. Daarnaast waren er ook sluipschutters die gewoon op wegrennende burgers schoten, actief.
Bij de belegering kwamen 11.541 inwoners, waaronder 1500 kinderen, om het leven 😢. Veel van de slachtoffers werden op deze begraafplaats (Šehidsko mezarje Kovači) begraven. Ook Alija Izetbegović, de eerste president van de Joegoslavische deelrepubliek Bosnië en Herzegovina, ligt hier begraven.

Vluchttunnel of Hope

De oorlogstunnel van Sarajevo werd tijdens de belegering van Sarajevo in vier maanden tijd gegraven door mannen van eer. In vijf ploegen werkten zij dag en nacht aan dit 760 meter lange bouwwerk welke uitkwam in de kelder van de familie Kollar. Door hun toedoen konden de omsingelde burgers van Sarajevo overleven omdat nu voedsel en water aangevoerd kon worden. Maar door deze tunnel werd natuurlijk ook munitie aangevoerd. Voor woekerprijzen van destijds bijna 4000 dollar konden mensen de stad uit vluchten. We namen een rondleiding door dit museum wat ons deed denken aan de tunnels van Berlijn.

Mostar

De Neretva-rivier splijt de historische binnenstad van Mostar in tweeën. De 450 oude Ottomaanse brug (Stari Most of Стари мост )bepaalt hét beeld van dit oude stadje. Na de verwoesting van de brug door de Kroaten in 1993 werd het in 2004 herbouwd. De stad was en is verdeeld in een Kroatisch deel in het westen en een Bosniak deel in het oosten. De brug is na de Bosnische oorlog geheel in het Bosniakken deel van de stad komen te liggen. Beide bevolkingsgroepen mogen elkaar tot op de dag van vandaag nog steeds niet en leven op gespannen voet met elkaar. Alle Serviërs hebben de stad inmiddels al lang verlaten. Op de brug stond een jongeman in zijn zwembroek. Ik vroeg of hij ging springen. Jazeker antwoordde hij. Dat was zijn baan. Hij sprong voor geld een paar keer per dag in het koude water brrr. Dit doet men trouwens al sinds de 17e eeuw en als je dit durft wordt het gezien als een teken van mannelijkheid.

Video jump:

Vrelo Bosne “Spring of the Bosna river”

Dinarische alpen