Monteverde National Park, Costa Rica 🇨🇷

‘s Morgensvroeg vertrokken we al vroeg uit het winderig plaatsje Liberia. We konden de korte route of de lange route nemen. De lange route ging over de bergen en dit zou natuurlijk altijd leuker zijn dan de snellere route over de autosnelweg. We reden door hele kleine bergdorpjes waar de wegen niet meer in beste staat waren. Het uitzicht was prachtig en we stopten vaak genoeg voor een kiekje. Na 3 1/2 uur rijden kwamen we in Monteverde aan.

Monteverde

We kwamen aan in dit gezellige dorpje met veel local Art winkeltjes, barretjes en restaurantjes. Een eigen autootje is hier wel handig maar we zagen hier ook genoeg taxi’s rijden.

Sunset Monteverde

Langs de grote weg stonden een aantal mensen met de camera’s in de aanslag te wachten op de sunset. En niet voor niets ! Kijk de foto’s. Machtig mooi !

Canopy/zipline

Monteverde is de geboorteplaats van de zipline. De zipline schijnt te zijn uitgevonden als een manier om de lunch aan lokale arbeiders te bezorgen. In 2014 deed ik hier de langste zipline van heel Latijns Amerika. Ik vloog door de jungle als een superman en slingerde op de tarzan swing. Spannend en héél leuk !

Nevelwoud Bosque Nuboso Monteverde

Vóór het kraaien van de huishaan van het hostel stonden we al met de tandenborstel in onze mond voor de spiegel. Als we lekker vroeg zouden vertrekken zouden we die bussen met Amerikaanse backpackers vóór zijn en genoeg dieren kunnen zien. In 2006 was ik ook al eens hier en zag toen heel veel mooie zoogdieren, vogels, joekels van vlinders, toekans en ara’s 🦜. Angelica was er ook helemaal klaar voor om dit alles te gaan zien. We kozen de gele hike, een wandeling van twee uurtjes met niet al te veel bergop of bergafjes. Op het keerpunt stonden we op een sort of bergkam. Het regenwater wat links van de berg viel kwam uiteindelijk in de Grote oceaan terecht en het water wat rechts van de berg viel kwam in de Caribische zee terecht. Grappig. En toch klopte hier iets niet. Waar waren de apen ? De ara’s ? De leguanen ? Gedurende de hike van twee uur zagen we géén enkel beestje. Ook andere toeristen die we tegen kwamen hadden niets gezien. Enkele gidsen verklaarden angstvallig dat ze ergens verderop zaten maar zo lust ik ze ook wel. Ook op diverse forums over Monteverde las ik dat er bijna geen dieren meer waren. Ook in het dorpje zelf waar ik jaren geleden nog papegaaien zag vliegen, zag ik géén enkele vogel. Sommige gidsen schreven dit toe aan ‘climate change’ maar ik denk eerder dat dit te maken heeft met de groei van het toerisme. Erg jammer. Ik had me er erg op verheugd om Angelica de plek waar ik me al twee keer erg heb geamuseerd, te kunnen laten zien. Nou moet ik ook niet overdrijven natuurlijk. Zo’n nevelwoud blijft natuurlijk supermooi om doorheen te lopen. Het Monteverde Cloud Forest Reserve staat wereldwijd bekend om zijn grote biodiversiteit. We hadden maar drie van de zes hike-paden gelopen maar voor ons doen was dit genoeg. Iemand heeft ooit meer dan 2500 soorten planten geteld. Ik weet niet of we ze allemaal gezien hebben maar in ieder geval hebben we er een groene neus aan over gehouden. Het was al met al een leuk dagje maar ik had meer dieren verwacht. Onderstaande foto’s van de dieren zijn dan ook uit 2006 toen ik hier voor het eerst was. ‘s Avonds hadden we nog een gezellig etentje met Marco en Audrey uit Malaga in het Treehouse restaurant 😊.

Kolibrie café

Bij dit koffietentje hebben ze suikerwater in drinkbakjes voor de kolibries bij het terras opgehangen. De kolibries komen op het water af en ik kon eindelijk die foto van een kolibrie van dichtbij maken, sjiek man. Gewoon een kolibrie spotten op twee meter afstand.

Monkey-hostel

Voor 31$ per nacht hadden we een goede deal vonden we. Zéker in een toeristisch gebied als Monteverde. Wat we niet in de gaten hadden was dat de platen op het dak niet goed waren vastgemaakt. Omdat het in dit dorpje altijd waait met snelheden tussen de 25-35 km/uur zaten we ‘s nachts rechtop in bed. Wat een geluid zeg. Alsof de fanfare langs kwam. Ik ben toen op zoek gegaan naar een andere kamer in het shared-room gedeelte en vond gelukkig een kamertje voor ons alleen. Helaas wilde Angelica niet mee -ze vond het aso om dit zonder te vragen te doen- maar ik had minder moeite met dit idee. Ik wilde knorren.

Krokodillen-brug

Even voorbij Orotina ligt een brug over de Tarcoles rivier. Toeristen stappen hier massaal uit om te zien waarom je hier niet moet gaan zwemmen. Juist, alleen maar krokodillen die we zagen. Hap hap ! 🐊. Ook zagen we mooie leguanen.

Vrienden van Dutch Traveljunk

Loop eens binnen bij de vrienden van Dutch Traveljunk. Lekker gezellige restaurantjes en kroegjes. Altijd wel wat te doen 🙂

Local’s, Sittard

https://www.locals-sittard.nl/

Eetcafé San Blas, Schin op Geul

https://www.facebook.com/eetcafesanblas

Café the Groove, Sittard

https://www.facebook.com/cafethegroove

Gastrobar Olijf, Sittard

https://www.facebook.com/olijfsittard

Restaurant MEDS

https://www.restaurantmeds.nl/