Naast me in het busje in zuid-Afrika zit een jonge donkerharige brabantse meid. Ze vertelde me überenthousiast dat ze voor haar werk eieren in doosjes verpakt. Zo is ze onder meer verantwoordelijk voor het toevoegen van een kippendonsveertje aan ieder doosje eieren zodat wij, de klant, zo’n shizzy biogevoel krijgen als we weer eens zo’n doosje open trekken. Na dit gesprek zullen mijn eitjes nooit meer hetzelfde smaken. I need a beer …..
Het zal volgens haar niet lang meer duren of de eierindustrie lepelt een kip haar gat leeg om vervolgens de nog warme dampende meur over zo’n six pack eieren te versproeien. Lang leve het platteland.
