Spelletjes doen met een afgehakt hoofd bij de ruïnes van Copán
Toen ik tussen de ruïnes van deze Maya-stad doorwandelde bedacht ik me hoe het mogelijk was dat twee volkeren die elkaar nooit hadden gezien dezelfde bouwmethode gebruikten om piramides te bouwen. Ze maakten zelfs gebruik van hiëroglyfen. Weliswaar gebruikten ze andere pictogrammen maar dan nog. Mooi gekleurde ara’s vlogen van tak naar tak gewoon lekker in het wild. Ik probeerde me voor te stellen hoe het hier vroeger geweest moet zijn toen Copán met 20.000 indianen één van de grootste Maya-steden was. Het Maya-rijk beleefde zijn hoogtepunt tussen de jaren 400 en 800 na Chr. en bestond uit 50 á 70 grote steden die verdeeld waren over Mexico 🇲🇽, Belize 🇧🇿 , Guatemala 🇬🇹 en Honduras 🇭🇳. Toen de Spanjaarden 1000 jaar later langskwamen was Copán zo goed als verlaten en door het oerwoud weer ingepikt. Pas rond 1850 werd Copán weer ontdekt.
Op de trap die naar de 30 meter hoge piramide voerde zag ik honderden hiëroglyfen die iets vertelden over het dagelijkse leven in die tijd. Helaas kon ik ze niet lezen maar e.e.a. werd wel door een gids uitgelegd. En dan overal die ara’s die in het wild rondliepen en vlogen.
Video
Poctatoc
Ik liep over een lap grond waar men vroeger een balspel met de naam Poctatoc speelden. Aan de langszijden waren tribunes gebouwd voor het publiek. Met je heupen en je bovenlijf moest je een rubberen bal van vijf kilo door een stenen ring heen mikken. Omdat je je armen en benen niet mocht gebruiken moest je je wel eens laten vallen om met je heup de bal te raken als deze over de grond rolde. In deze sport vielen dan ook veel gewonden door been-of heupbreuken. Het kon ook wel eens gebeuren dat de dood op het spel stond. De partij die verloor werd in ruil voor een mooie graanoogst geofferd op het offeraltaar (dit team bestond meestal uit verzwakte krijgsgevangenen). Of zijn kop rolde van de trap af of zijn hart werd er uit gelepeld. De inzet werd pas vlak vóór de wedstrijd kenbaar gemaakt zodat spelers tijdens de match nog afscheid konden nemen van hun familie op de tribunes. Soms werd er ook gespeeld met het afgehakte hoofd van iemand die het potje ervóór verloren had. Jaja mensen, zo ging dat in die tijd. In Mexico is deze sport nu nog altijd populair alleen onder een andere naam (Pelote) en natuurlijk zonder offers.
Video
Hieronder een video van Pelote.
