Tag: Egypte

Tijdens de landing zagen we de uitgestrektheid van deze wereldstad (stuk groter dan Limburg). Op dit moment is Caïro met ruim 20 miljoen inwoners de grootste stad van Afrika. De stad barst uit zijn voegen. Daarom heeft de regering besloten een nieuwe hoofdstad te bouwen in de woestijn. Deze biedt straks plaats aan 1,5 miljoen “rijke” Egyptenaren. De armen blijven in Caïro wonen. In een uur tijd reden we van de luchthaven naar ons hotel in een buitenwijk. Onderweg kwamen we ontelbaar veel auto’s tegen waarvan zeker 1/3 zonder licht reed. Gewoon geen geld om het te laten maken. Verkeersregels zullen ze hier best hebben alleen houdt zich hier niemand er aan. Alles knalt door elkaar heen. Auto’s, bussen, paard en wagen, voetgangers: één grote mierenhoop. Elk voertuig barst van de deuken.

Egyptisch museum

Vanuit ons hotel was het half uurtje lopen naar het Egyptisch museum op het Tahrirplein. Binnengekomen zagen we ’s werelds grootste collectie Egyptische spullen die men in de jaren had gevonden. Hoogtepunten van ons bezoek waren onder meer het massief gouden masker van Toetanchamon, de twee mummies en een verbluffend groot aantal beelden, sieraden en schatten. Wel jammer was te zien hoe slecht deze spullen tentoongesteld waren. Iedereen zat er met zijn jatten aan.

Islamitisch Caïro

We kuierden nu door het historische hart van Caïro. We zagen één van de grootste collecties historische architectuur in de islamitische wereld. Ik maakte foto’s van mooie moskeeën , schitterende voorpuien van winkeltjes en van het winkelend publiek. Caïro is een van ’s werelds oudste islamitische steden. Ik las dat Islamitisch Caïro sinds 1979 een Werelderfgoed is. Hier konden we gemakkelijk een hele dag toeven want Islamitisch Caïro zit boordevol dingen om te zien en te doen. We zouden dagenlang door het doolhof van straten kunnen dwalen maar voor ons was alleen het zien van de hoogtepunten voldoende. Het voelde voor ons chaotisch en overweldigend aan maar de bezienswaardigheden, het eten en de mensen maakten dit naar onze mening het meest interessante deel van Caïro.

Al-Azhar-moskee

Kuierend door de wijk Al-Hussein in islamitisch Caïro gingen we deze historische moskee-universiteit binnen. De moskee is vernoemd naar de dochter van de profeet Mohammed, Fatma Al-Zahraa. Qua bouwstijl toont het de invloed van de verschillende dynastieën en hun karakteristieke bijdragen in de daaropvolgende eeuwen. Tegenwoordig is Al-Azhar, dat een oppervlakte van 12.000 vierkante meter beslaat, twee keer zo groot als het origineel en vertoont het verschillende islamitische bouwstijlen. Ondanks dat ik er redelijk veel over lees weet ik weinig af van moskeeën. Ook benamingen als riwaqs, madrassa’s en mihrabs zeggen me niets. Waarschijnlijk ligt dat toch aan onze christelijke opvoeding.

Al-Hussein Moskee

We kregen honger en besloten een terrasje voor de moskee te bezoeken. Proppers van drie verschillende café’s probeerden ons hun terras op te lokken. Tot op dat moment waren ze nog vriendelijk. Eenmaal in hun klauwen begon het spel om de euro. We kregen sowieso al een speciale menukaart waar de prijzen op stonden die wij Europeanen zouden kunnen betalen. En dan praat ik over prijzen op Amsterdams niveau. Maar we waren niet naar Egypte gekomen om ons in de nek te laten slaan. Tot teleurstelling van de ober pakten we alleen een drankje. Tijdens het nuttigen daarvan ontstond naast ons een ruzie tussen een verkoper van hoofddoeken en een Arabier die het gepush van de verkoper moe was. Check video hieronder ⬇️⬇️⬇️. Tot overmaat van ramp stootte de verkoper ook nog de thee van de vrouw van de Arabier om.

Al Muizz Li-Din Allah Al-Fatima street

Toen we deze straat met deze lange naam binnenwandelden zagen we dat dit één van de oudste straten van Caïro was. Het loopt van noord naar zuid door islamitisch Caïro en bevat enkele van de belangrijkste monumenten van het historische gedeelte. Deze straat is ongeveer 1 km lang en loopt van Bab Zuweila in het zuiden tot Bab al-Futuh in het noorden. Sjongejonge wat was het druk en lawaaierig. Ook hier zagen we heel veel moskeeën, winkels, markten en hamams. In deze 300 meter lange straat verkopen mensen in kleine winkeltjes kleurrijk textiel en handgemaakte dekens, kussens, bedovertrekken en weet ik niet wat. Om eerlijk te zijn was dit ook wel een van onze favoriete ervaringen in Caïro. Ja, het is er rumoerig en chaotisch, maar de mensen zijn vriendelijk, de streetfood was heerlijk en het is een onvergetelijke ervaring om door een van de oudste straten van Caïro te lopen

Khan el Khalili Souk

Jaaa hier hadden we zin in. Een dagje rondstruinen in de Souk der Souks. Even geen moderne Souks zoals we die al tegenkwamen in Dubai, Oman en Marrakech. Nee, nu liepen we rond op de grootste Souk ter wereld. Niet alleen qua omvang maar ook qua authenticiteit torent deze Souk hoog boven alle anderen uit. De markt is ontstaan aan het eind van de veertiende eeuw en was in het verleden in trek bij de rondreizende handelskaravanen vanuit Afrika, het midden-Oosten en Azië. Hier kon ik mijn afdingkunsten in de praktijk brengen. Hoewel afdingen uitstervende is in veel Arabische landen staan Egyptische marktkoopmannen nog altijd bekend om het perfectioneren van de kunst van het onderhandelen. Ze verwachtten dan ook dat wij eraan deelnamen. Ze beginnen natuurlijk met een veel te hoge prijs te vragen en vragen daarna wat jij er van vind. Fixed prices zoals bij ons kennen ze hier niet. Zie je het al voor je ? Bij de Jumbo met de caissière in discussie gaan over de prijs van een pakje boter. Nee toch ? Je kunt hier gerust op 20-30% van de oorspronkelijke prijs gaan zitten. Ze willen sowieso eerst weten waar je vandaan komt. Niet uit interesse maar zodoende kunnen ze een inschatting maken hoe “rijk” je bent. Voor een Egyptenaar ziet een Pool hetzelfde uit als een Nederlander. Alleen verdienen die Polen stukken minder dan wij doen. Bij een Nederlander is het begin bod dus stukken hoger dan bij een Pool. Om enigszins geïnteresseerd over te komen hebben ze allemaal een neef in Nederland. En dat vertellen ze je dan omdat de relatie dan ontspannen wordt. Vroeger woonde die neef altijd in Amsterdam maar toen wij Nederlanders dat door hadden kwam die neef ineens uit dorpen als Woerden of uit Stadskanaal. Welk bod we ook deden: de winkeleigenaar reageerde bij het horen van ons bod altijd verdrietig of zelfs beledigd. We konden dan de onderhandelingen voortzetten of tot het besef komen dat we zaten te onderhandelen over de prijs van een artikel van 2-3 euro. We waren dus gewoon een kwartier aan het onderhandelen om 0,25 euro méér of minder te betalen. Gewoon 15 minuten van ons leven weg. Come on….denk na.

Coptic Caïro

Je zou bijna vergeten dat 17% van alle Egyptenaren het Christelijk geloof belijden. Ze worden Kopten genoemd. Dit gedeelte van Caïro is helemaal ommuurd en wordt zwaar bewaakt door militairen en politie. De Kopten genieten hoger onderwijs en zijn westers georiënteerd. Heden ten dage worden de kopten in Egypte echter gediscrimineerd en achtergesteld. Het IS pleegde vaker aanslagen op deze groep mensen in 2018. Velen werden vermoord. Dat ze een stuk vrijer zijn in de omgang merkten we goed toen een jonge meid ons kwam vragen of we met haar familie op de foto wilden.

Cairo Tower

Via de lift kwamen we in het restaurantje van deze 187 meter hoge televisietoren waar we een uitzicht hadden over héél Caïro.

Food of Egypt 🇪🇬

In restaurant Om Hassan hebben we het lekkerst gegeten en werden we als een prins bediend. Zelfs de eigenaresse kwam even langs om een praatje met ons te maken. De kaart is helaas alleen in het Arabisch maar met de google translate app konden we mooi alles vertalen. Alles is hier van de grill. Mocht je in Caïro zijn: voor 2€ wordt je vanaf elk hotel naar dit restaurant gebracht met de Uber-dienst. Adres:

42 El-Batal Ahmed Abd El-Aziz, Ad Doqi, Dokki, Giza Governorate, Egypte. GPS: 30.0535980, 31.2053537.

Herrie

Caïro heeft ook aanzienlijke geluidsoverlast. Het wordt gerangschikt als de op één na meest lawaaierige stad ter wereld, met een gemiddelde van 90 decibel, wat gelijk staat aan continu in een fabriek wonen. Mensen die in zeer luidruchtige steden wonen, hebben de neiging om tien tot vijftien jaar eerder hun gehoor te verliezen dan mensen die in stillere steden wonen. Continu geluid kan ook stress en angst veroorzaken.[30] Bovendien veroorzaakt de onjuiste afvoer van afval in waterwegen verontreiniging van de watervoorziening van Egypte. Bovendien verbranden boeren elk jaar in oktober en november hun rijststro in de Delta-districten, waardoor een dikke zwarte rookwolk over de stad neerdaalt. Dit heeft een aantal gezondheidseffecten voor bewoners en maakt de lucht schadelijk voor de adem, terwijl ook de kostbare historische monumenten in de stad worden uitgehold.[31

Hotels Caïro

In Caïro hebben we twee hotels gehad. Allebei goed betaalbaar (rond 25€ p.n.).

Daily life in Caïro

Vrienden van Dutch Traveljunk

Gwen Gehl maakt overhéérlijke taarten in alle soorten en maten. Onderstaande chocolade taart is gemaakt voor échte “sjlokmoele” gezien de vulling van chocolade ganache en Zwitserse meringue botercrème. De topping van allerlei chocolade stukjes zorgt er voor dat het water in jouw mond loopt !

Kijk even op haar pagina en bestel gewoon lekker die taart 🎂. Man gönnt sich ja sonst nichts 😜.

FB:

https://www.facebook.com/gwen.gehl

Instagram:

https://instagram.com/gwengehl?utm_medium=copy_link

Email Gwen:

Gwengehl@hotmail.com

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

Gewoon een leuke foto-serie: het alledaagse leven in Egypte, een overwegend Islamitisch land. Ik ben zelf Rooms-Katholiek opgevoed. Heb zelf nooit iets om het geloof gegeven maar ging in mijn vroege jeugd wel naar die saaie kerk waar ik een uur moest stilzitten om naar de pastoor te luisteren. Met die smakeloze hostie nog plakkende aan mijn gehemelte rende ik naar buiten na het laatste kruisteken op mijn borst. In mijn tijd had je basisscholen die kinderen selecteerden op basis van hun geloof. Kinderen van de Protestantse school vonden we maar raar. We speelden er ook niet mee. Waarom ? Dat weet ik tot op de dag van vandaag nog altijd niet. Gelukkig is dit nu niet meer. Ontwikkeling heeft er voor gezorgd dat deze tweedeling uit de maatschappij is verdwenen. Ontwikkeling kost tijd. Bij de een daalt het sneller naar beneden dan bij de andere. Gelukkig zijn we niet allemaal hetzelfde.

Kleding

Ook hier in Egypte zagen we net zoals in Nederland grote verschillen in opvatting v.w.b. hun geloof. Zo had je de streng gelovigen zoals we die ook kennen in onze eigen Bijbelgordel die zich uitstrekt van Zeeland naar Overijssel. Maar we zagen ook de minder streng gelovigen met tatoeages en nippend aan een lekkere whisky. Ook zagen we een grote diversiteit v.w.b. kleding. We zagen vrouwen met een Chador of een Nikab maar ook vrouwen met hun mooie lange haren los en rode lippenstift op hun lippen. Er waren mannen die rondliepen in een Djellaba of een Kaftan maar we zagen ook mannen in maatpakken of in sportkleding.

Selfie

De meiden die met Angelica op de foto wilden waren 13-14 jaar. Ze aarzelden. Het lag niet in hun aard om het te vragen. Pas toen één meisje de stap waagde was het hek van de dam. Er stroomde een halve schoolbus leeg om met Angelica een selfie te maken (zie video in blog). Nét pubers uit Nederland. Ze hadden de grootste lol. Naar mij keken ze niet om. Vrouwen kijken hier niet naar mannen. Pas als je iets vraagt kijken ze je aan en geven heel vriendelijk een antwoord terug. Pas toen ik zei:” Hey, what about me ?”, kwamen ze giechelend op mij af om ook een selfie te maken. De meiden waren met de bus naar de piramiden van Gizeh gekomen in het kader van vaderlandse geschiedenis. Ze kwamen uit een of ander dorp waar ze Europeanen alleen kennen van de TV. Nu zagen ze hun kans schoon om eens met een Europeaan op de foto te kunnen gaan. Leuk toch ?

Vrienden van Dutch Traveljunk

Gwen Gehl maakt overhéérlijke taarten in alle soorten en maten. Onderstaande chocolade taart is gemaakt voor échte “sjlokmoele” gezien de vulling van chocolade ganache en Zwitserse meringue botercrème. De topping van allerlei chocolade stukjes zorgt er voor dat het water in jouw mond loopt !

Kijk even op haar pagina en bestel gewoon lekker die taart 🎂. Man gönnt sich ja sonst nichts 😜.

FB:

https://www.facebook.com/gwen.gehl

Instagram:

https://instagram.com/gwengehl?utm_medium=copy_link

Email Gwen:

Gwengehl@hotmail.com

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

Waset

Vandaag reden we naar de Valley of the Kings aan de westzijde van de Nijl, zo’n 30 minuten rijden van Luxor. Vanaf de 16e eeuw v.Chr. werden hier meer dan 60 graven van Thebaanse farao’s, koningen, koninginnen, edelen en dienaren uitgegraven. De stad die hier lag heette destijds Waset, de hoofdstad van Opper-Egypte, bij de Grieken bekend als Thebe en in de huidige tijd als Luxor.

Video

Entree

Bij de kassa van de Vallei der Koningen kochten we een entreeticket voor 240 Egyptische ponden (13€). We konden dan drie tombes bezoeken naar vrije keus. Voor sommige tombes moest je bijbetalen tot soms wel 50€ p.p. Dat hebben we dus maar niet gedaan vanwege het feit dat de meeste tombes wel op elkaar lijken. Voor 0,20€ p.p. bracht een treintje ons naar de plek waar de tombes stonden. Let wel: 1500 jaar geleden waren er geen geasfalteerde wegen zoals nu. “Eventjes fluks naar de vallei” was er destijds niet bij. Dan was je dagenlang onderweg op je kamelenlederen teenslippertjes. Bovendien was het vandaag extreem warm (35c☀️) dus we waren niet van plan al te lang te gaan lopen.

Tombe van Ramses II

Dit graf was al ten tijde van de Egyptenaren verplaatst om grafroof te voorkomen. Reeds in die tijd was het al schering en inslag dat graven geroofd werden. Ook hier liep de bewaker met je mee omlaag. Het is hier verboden om een grote camera mee te nemen. Die moet je dan eigenlijk bij zo’n drop-off point in bewaring geven. Echter, toen ik enkele foto’s met mijn iphone wilde schieten kwam die sneuneus me meteen vragen of ik een foto-ticket had. Die kosten omgerekend zo’n vijf euro. Die wilde hij dan ter plekke afrekenen om het geld vervolgens in eigen zak te steken. Echter, zo’n foto-ticket geldt alleen voor fotocamera’s en niet voor mobiele telefoons. Dus die klaphark probeerde gewoon de boel te belazeren en dat heeft ie geweten ook. Je moet in dit land echt bij alles opletten wat je doet of koopt. Werkelijk overal proberen ze je te naaien 😂😂😂. Zelfs bij de supermarkten staan nergens prijzen vermeld. Ze kunnen er van maken wat ze willen. Zo vroeg Angelica wat een blikje cola kostte. De man zei:”20 EGP”. Toen ik het vijf minuten later nog eens vroeg waren het 25 EGP. Uiteindelijk gekocht voor 15 EGP. Tadaa… 😎. Niet dat het er in hakt maar dan nog. Bij alles wat je hier koopt wordt onderhandeld. Ongelofelijk. En heb je eindelijk een prijs afgesproken en wil je betalen dan willen ze ineens weer méér geld 😂. Één ding moet ook gezegd worden: we voelen ons wel veilig. Ze gaan niet met hun handjes in tasjes of zo. We hebben niet de ervaring dat ze proberen te stelen. Hier géén Amsterdamse toestanden met Roemenen. Dat gelukkig niet. Heb eens een van een geweldadige straatroof verdachte wegrennende Mocr… op de Reguliersbreestraat pootje gelapt. Die vrat zeker drie meter klinkers. Man man dat geluid van tandglazuur op steen….. al vijf jaar mijn favoriete ringtone 😇…..

Tombe van Merenptah

Merenptah was de dertiende zoon en opvolger van de grote farao Ramses II die 67 jaar regeerde. Hij erfde Egypte van zijn vader op het hoogtepunt van zijn macht. Het eerste wat Merneptah deed toen hij farao werd, was de hoofdstad verhuizen. Ramses II liet hem een nieuwe hoofdstad bouwen in de Nijldelta, naar hem vernoemd als Ramses. Merneptah verplaatste de hoofdstad naar Memphis.

Tombe van Seti II

Seti II was de vijfde farao van de negentiende dynastie van Egypte en regeerde maar zes jaar zo’n 3000 jaar geleden. Toch een mooi grafje gekregen. De bewakers lieten mensen tegen wat handgeld onder de afzetting doorkruipen zodat ze dichterbij de sarcofaag konden komen en zelfs konden aanraken 🤦🏻😱. Alles voor het geld

Tempel van koningin Hatshepsut

Bijzonder aan haar was dat ze een van de zeldzame vrouwelijke farao’s was. Ze gedroeg zich niet alleen als een man maar droeg ook mannenkleding en liet een baard groeien. Toen haar zoon haar na haar dood opvolgde liet hij uit schaamte alles wat met zijn moeder te maken had verwijderen zodat het leek alsof ze nooit bestaan had.

Colossi of Memnon

De eerste beelden die we tegenkwamen op de weg naar de Valley of the Kings op de West Bank. Gesneden uit harde geelbruine zandsteen vertegenwoordigen ze Amenophis III. Ze hielden de wacht voor de tempel van de koning die helaas verdwenen is. Onze chauffeur wilde ons naar een markt brengen. Maar daar hadden we geen zin in omdat we dan weer geconfronteerd werden met tientallen verkopers. Dat ons maximale koffergewicht van 23 kg al bereikt was en dat we voor iedere kilo overgewicht 50€ moesten betalen boeide ze natuurlijk weinig. Begrijpelijk maar wel lastig

Huidige archeologische werkzaamheden

Dag in dag uit zijn archeologen uit de hele wereld hier bezig met opgravingen. In april 2021 was er sprake van de ontdekking van een grote gouden stad nabij Luxor. Dit schijnt overdreven te zijn. Het is meer een nederzetting en dan ook nog zonder goud.

Luxor

In deze tijd klaagt Egypte steen en been. Veel mensen zijn afhankelijk van het massa-toerisme. Het hotel waar in we verbleven ging heel diep qua kamerprijs. Ook mochten we op de dag van uitchecken zo lang in de kamer blijven als we maar wilden.

Vrienden van Dutch Traveljunk

Gwen Gehl maakt overhéérlijke taarten in alle soorten en maten. Onderstaande chocolade taart is gemaakt voor échte “sjlokmoele” gezien de vulling van chocolade ganache en Zwitserse meringue botercrème. De topping van allerlei chocolade stukjes zorgt er voor dat het water in jouw mond loopt !

Kijk even op haar pagina en bestel gewoon lekker die taart 🎂. Man gönnt sich ja sonst nichts 😜.

FB:

https://www.facebook.com/gwen.gehl

Instagram:

https://instagram.com/gwengehl?utm_medium=copy_link

Email Gwen:

Gwengehl@hotmail.com

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

In een buurtsupertje hadden we een contactje opgedaan. De man bleef ons vervolgens gedurende vijf dagen lang tot vervelens toe bestoken met telefoontjes over tripjes welke hij in de aanbieding had. Daarbij hadden we reeds twee dagen gebruik gemaakt van zijn diensten. In principe kwam het er op neer dat hij alleen de auto en de chauffeur fixte. Entreegelden waren dus voor eigen beurs. Dat vonden we wel okay zo. We waren er over na aan het denken hoe we op de goedkoopste manier van Aswan naar Luxor konden komen. Hij bood ons een cruise aan voor 300€. Drie dagen op een cruiseschip van Aswan naar Luxor all in. Na een beetje onderhandelen kwamen we uit op 200€. Hij tevreden en wij tevreden. Dat bleek idd de goedkoopste optie te zijn want alles zat bij de prijs inbegrepen.

Het cruiseschip

Het zag bij binnenkomst heel mooi uit. Ons kamertje was ook heel erg knus. Het schip was weliswaar gedateerd maar dat maakte ons niets uit. Wat meteen opviel was de hoeveelheid verlichting wat dag en nacht brandde. Ik had alle lampjes in onze gang geteld. 84 lampjes (géén led) die dag en nacht alleen al op onze verdieping aan de gang werden gehouden door de brullende dieselmotoren. CO2 boeit ze hier geen reet. De ene helft van het reisgezelschap bestond uit bejaarden waarvan de vrouw de man de broek moest klaarleggen anders stond hij nietsvermoedend in zijn onderboek in de ontbijtzaal. De andere helft was Duits gepeupel. Hier liep méér white trash rond dan in een tissue-fabriek. Van die vrouwtjes van middelbare leeftijd met dubbele wenkbrauw piercing en een stuk Pamela Anderson prikkeldraad om hun arm. Als ik dit zie dan denk ik meteen aan vier kinderen ‘s morgens in hun trainingspakje springend op bed (twee van hem en twee van haar), plastic Teletubie eetbordje als asbak, een ijskast zonder deur in de voortuin, groene, oude beddelakens als gordijnen en drie blaffende Rottweilers bijtend op een paar Adidas-slippers op de vensterbank. Hun mannelijke begeleiding had voornamelijk een oud duits jaren ‘80 matje. Je kent ze nog wel van vroeger: die patch-boys. Een vaal spijkerjasje met allemaal opgenaaide patches van bandjes waar nog nooit een hond van had gehoord.

De tocht

De tocht was mooi maar drie dagen op zo’n ijzeren kolos in de zon bakken maakt ons onrustig. We zijn beiden géén zwembadtypes. Hell no. Maar goed, we zagen weer eens een ander kant van Egypte. Daarbij hadden we kennis gemaakt met twee wel héle leuke dames uit Berlijn. Die konden op een hele smakelijke wijze verhalen vertellen 😊. Ze waren allebei hun man verloren, net gepensioneerd en trokken er nu samen op uit. Opeens werd mijn aandacht getrokken door iets wat me toch wel raakte. Ik keek tijdens het ontbijt door het raampje naar buiten en zag twee Egyptenaren in een bootje. Ze wilden badhanddoeken verkopen. Ik besteedde er geen aandacht aan maar toen de boot vertrok gebeurde er iets raars. Iets waarvan ik dacht: als je zo met je leven speelt, hoever staat het water dan tot aan je lippen ??

Video cruise

Je leven wagen 😱😱😱

Ik stond boven op het dek en keek onder het varen omlaag. Vijf sloepen hadden zich inmiddels vast gemaakt aan de zijkant van de boot. Aan de andere kant ook vijf. Per sloep stond één man in een plastic zakje opgevouwen badlakens naar boven te gooien. De andere man moest navigeren en roeien. Meteen na zo’n worp begonnen de onderhandelingen over de prijs. En alles op volle snelheid. We kwamen bij een sluis. De boot paste er maar net door heen dus alle sloepen moesten vóór de boot gaan varen. De man in de boot schreeuwde naar zijn roeier: sneller, sneller ! Ik hield mijn hart vast. Gelukkig haalden ze het. Opgelucht liep ik naar onze hut op zoek naar een leeg plastic flesje. Ik stopte hier wat papiergeld in. Van de ene kant wist ik dat ik hier mee de maritieme verkoop op de Nijl in stand hield. Van de andere kant: welke keuze hadden ze ? Ze doen hier werkelijk alles om een euro te verdienen. Hier bestaat geen NOW-regeling. Hier is geen steun. Zonder dit gaan ze dood van de honger. Ik mikte het flesje met het geld van grote hoogte net naast de sloep in het water. Met een schepnetje werd het flesje binnenboord gehaald. De man maakte het flesje open en vroeg welke kleur badhanddoeken ik wilde hebben. Ik riep dat ik er niets voor terug hoefde. Dat hij het geld mocht houden. Hij bedankte me meerdere keren en bleef me maar uitzwaaien. Germ.

Vrienden van Dutch Traveljunk

Gwen Gehl maakt overhéérlijke taarten in alle soorten en maten. Onderstaande chocolade taart is gemaakt voor échte “sjlokmoele” gezien de vulling van chocolade ganache en Zwitserse meringue botercrème. De topping van allerlei chocolade stukjes zorgt er voor dat het water in jouw mond loopt !

Kijk even op haar pagina en bestel gewoon lekker die taart 🎂. Man gönnt sich ja sonst nichts 😜.

FB:

https://www.facebook.com/gwen.gehl

Instagram:

https://instagram.com/gwengehl?utm_medium=copy_link

Email Gwen:

Gwengehl@hotmail.com

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

Caïro-Aswan by nighttrain

Twee uur voor vertrek hadden we een Uber taxi besteld. Hij zou ons voor omgerekend 1,20€ naar het treinstation brengen. Het was gelukkig niet zo ver rijden zag ik op google maps. Laten we zeggen twee kilometer. Echter, in Egypte autorijden is geen pretje. Zeker niet in Caïro. Zo rijdt niet alleen de helft van de auto’s ‘s avonds zonder verlichting maar te pas en te onpas flitsten ook voetgangers voor onze taxi langs. Ze kijken hier gewoon niet uit hun doppen. Het lijkt wel alsof ze allemaal de hele dag aan de wiet-pijp hebben liggen zuigen. Op hun dooie gemakje steken ze gewoon de straat over voor een aankomende bus die dan natuurlijk vol in de remmen moet. De buschauffeur toetert nog niet eens. Een teken voor mij dat dit hier de normale gang van zaken is. Allemaal die Darwin-momentjes. Het was weer even wennen na ons India-avontuur. Laat ik je nu vertellen dat we nét op tijd aankwamen (!). Één uur karren om twee kilometer te overbruggen (!). We hadden het al benauwd gekregen. Toen ik vroeg wat we moesten betalen zei hij doodleuk:”1,20€”. Daar heb ik dus wat méér van gemaakt.

Treinstation

Tijdens het uitstappen van de taxi werden we aangesproken door een vriendelijk uitziende man. Hij bood echter op een vrij agressieve manier zijn diensten aan als kofferdrager. Daarbij maakte hij zijn armen ietsjes los van zijn lichaam zodat hij wat breder leek en daarmee de indruk wilde wekken dat onze koffers geen thema zouden vormen voor zijn rug. Hallo !!!!!! Wielletjes !!!! Klakklak. Koffers dragen is zóóó jaren ‘80. Sowieso een rare vent. Eerst vriendelijk, dan de anabole Arie uithangen en eindigen als ghetto Gerrit. Alsof ze een voetbalhooligan, een biker, een wappie en een scoutingwelpje door een blender hebben getrokken.

Amsterdam

Een politieagent op het station vroeg ons waar we vandaan kwamen. Mijn standaard antwoord is dan “Amsterdam” omdat “Netherlands” ze niks zegt. De tweede vraag is dan altijd “how is Amsterdam ?”. Ik probeer dan altijd uit te leggen dat Amsterdam een kruising is tussen Ibiza en een nudistencamping. Zoveel mensen daar die in onderbroek en teenslippers op straat met hun hoofd en handen naar de hemel gericht staan te zingen. De beste man begreep er niets van maar bracht ons naar het betreffende perron waar de groene trein al klaar stond. Onze gastheer reikte al naar onze koffers om deze aan te pakken en naar onze coupé te brengen. Een hele aardige man die ons een uurtje later het avondeten bracht. Na het avondeten kwam hij het bedje opmaken zodat we konden gaan slapen. Die nacht had ik goed geslapen. Zeker vier keer (!). Dat ritmisch gewiebel van de trein zorgde nog wel voor die wieg-momentjes waarbij we heerlijk in slaap sukkelden. Echter, om de paar kilometer voelde je zo’n harde klap. Alsof de trein een meter rails had gemist. Tjakkaaa. Daar zat ik weer rechtop bovenin onze tweeslaper.

De brillenman

Om 05:00 schrok ik weer wakker van zo’n klap. Ik keek naar buiten want het werd al licht. De trein stopte bij een dorpje. Op het verlaten perron liep een man van rond de 45 jaar oud. In zijn hand had hij een plank met zonnebrillen. Wellicht ging hij deze verkopen in de grote stad. Ik vroeg me af wat er in het hoofd van deze man omging. Mannen van deze leeftijd hebben een vrouw en drie tot vier kinderen thuis zitten. Ooit had deze man ook een jeugd en vond hij een meisje waar hij verliefd op werd en mee trouwde. Toen is er een moment gekomen dat ze aan kinderen wilden beginnen. Vaste banen in Egypte zijn echter dun gezaaid dus dagloonwerk is hier meer aan de orde. Ik voelde medelijden met deze man. Iedere dag sjokte hij weer met zijn plankje naar het station. Hij was de man. Het hoofd van het gezin. Van hem werd verwacht dat er brood op de plank zou komen. In deze situatie kon dit niet op een fatsoenlijke manier. Armoede houdt zich in stand. Ik probeer dan altijd een vergelijking met de situatie bij ons thuis te maken. Ook bij ons bestaan gezinnen die ondanks hun hachelijke financiële situatie besluiten een kind te maken. Het is geen fiets wat je koopt. Een kind is een wens, geen noodzaak. Gun het kind een goede toekomst. Denk na over je kinderwens.

Corniche, Aswan

Ons hotelletje lag aan de Corniche, een lange straat met een breed voetpad waar iedere dag mensen langs kuierden. Het is van thuis uit altijd moeilijk om een hotel te kiezen met goed uitzicht. Als je de foto’s op de site moet geloven dan heeft natuurlijk ieder hotel het beste van het beste te bieden. Vergelijk het met profielfoto’s op instagram en facebook. This is not what you get. Via een paar leuke programmaatjes kon ik gelukkig op 5000 km afstand een goed beeld vormen van het uitzicht van het hotel. Zodoende konden we iedere avond genieten van de zonsondergang over de eilanden in de Nijl en de bergen en woestijn die er achter lagen.

Aswan old Souk

Achter ons hotel lag de kleurrijke bazaar, de oude souk van Aswan. Onder van hardhout gemaakte bogen slenterden we langs de winkeltjes en kraampjes met Egyptische en Afrikaanse goederen. Handelaren probeerden ons parfums, pinda’s, hennapoeder, gedroogde hibiscusbloemen, specerijen, T-shirts en souvenirs in Oud-Egyptische stijl te verkopen maar helaas zaten we al aan ons maximaal bagagegewicht van 23 kg. Het werd dus kijken, kijken, niets kopen. Een zin die de verkopers van deze producten uit hun hoofd kenden. We zagen in de zijstraatjes handelaren die Nubische kunstvoorwerpen verkochten zoals kalotten (mutsjes), talismannen, manden, Soedanese zwaarden, kruiden en tapijten. Een leuk straatje met veel bedrijvigheid !

Aswan, Nubian village

Aan de overkant van de Nijl op zo’n uurtje rijden lag een Nubisch dorpje. De huisjes deden heel vrolijk aan omdat ze met felle kleuren waren beschilderd. Ook hier zagen we veel winkeltjes met leuke spulletjes. Sommige huisjes mochten we zelfs naar binnen gaan.

Philae tempel

Vrienden van Dutch Traveljunk

Gwen Gehl maakt overhéérlijke taarten in alle soorten en maten. Onderstaande chocolade taart is gemaakt voor échte “sjlokmoele” gezien de vulling van chocolade ganache en Zwitserse meringue botercrème. De topping van allerlei chocolade stukjes zorgt er voor dat het water in jouw mond loopt !

Kijk even op haar pagina en bestel gewoon lekker die taart 🎂. Man gönnt sich ja sonst nichts 😜.

FB:

https://www.facebook.com/gwen.gehl

Instagram:

https://instagram.com/gwengehl?utm_medium=copy_link

Email Gwen:

Gwengehl@hotmail.com

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

Indiana Jones

Angelica en ik bezochten het land van de Nijl, het land van de farao’s en zeer zeker de indrukwekkende en interessante piramides en tempels. Mensen van mijn leeftijd kennen nog wel de film Indiana Jones and the Raiders of the Lost Ark. In deze film wordt de Ark van het Verbond met daarin de 10 tafelen en geboden, opgegraven in Caïro. In de catacomben van een tempel vinden vervolgens allemaal enge dingen plaats. Dit soort plekken zijn duizenden jaren oud en herbergen veel geschiedenis. Ooit een gebouw van 5000 jaar gezien dat nog steeds overeind staat ?

Drie uur door de woestijn 🐪

Het leven in Aswan is momenteel voor de op het toerisme ingestelde bevolking niet gemakkelijk. Zodra we de hoteldeur achter ons dicht trekken storten zich meteen hordes mensen op ons. Het gevecht om de euro is begonnen. De één wilt je drie keer het dorp rondrijden en de ander biedt je met de hand gesneden houten kameeltjes aan in zeven verschillende kleuren.

Vergelijk het met mensen die bij ons thuis zo’n online-cursus lifestylecoaching hebben gevolgd en je telefonisch advies geven hoe je je leven moet inrichten. Aan het einde van het gesprek zingen ze samen Kumbaya en met een goed gevoel duiken ze in bed. De één een paar euro erbij en de ander een paar euro er af. Het schiet maar niet op. De dag erna begint de ellende natuurlijk weer opnieuw. Zo ook hier. We hadden een chauffeur gehuurd die ons voor 100€ twee dagen lang ging rondrijden. Ondanks dat we de mannen die om ons heen stonden duidelijk maakten dat we al een taxi geregeld hadden bleven ze aandringen. Heel vervelend natuurlijk. Maar als ik me dan in hun verplaats dan kan ik me wel voorstellen dat ze het niet gemakkelijk hebben. Egypte kent geen staatssteun tijdens coronatijd. Hoe voed je dan thuis zes monden ?

Tijdens de drie uur durende tocht met Emed werd ons e.e.a. duidelijk. Het toerisme in Egypte bedraagt momenteel nog maar 15% van wat het ooit geweest is. Na de val van president Mubarak, de terroristische aanslagen en nu de corona-periode leeft het toerisme in zwaar weer en dan krijg je toestanden als dit. Buiten dat laten ze geen mogelijkheid onbenut om zich te vergissen met wisselgeld of verborgen kosten op te voeren ná het eten (zo vroegen ze een keertje 25% service fee). Zelfs bij levensmiddelenzaakjes met fixed prijzen probeerden ze ons een oor aan te naaien. Nu wil ik best wat meer betalen omdat ze het moeilijk hebben. Waar ik meer moeite mee heb is dat ze je proberen te besodemieteren. Daar kan ik heul slecht tegen en dan krijg je het geheid met me aan de stok. Angelica loopt dan altijd weg als ik weer ene de jas uitklop. Niet dat ik hem dan voor vuile vis uitmaak. Dat niet. Ik blijf rustig en correct. Maar ik stond vroeger niet vooraan toen ze het onderdrukken van assertiviteitsimpulsen aan het onderwijzen waren.

Abu Simbel temple

We kwamen aan in Abu Simbel. Een klein Nubisch dorpje van 2500 inwoners. Het Nubisch is een taal die je alleen spreekt maar niet schrijft. Er zijn géén grammaticale regels. De zinsopbouw varieert enorm en áls ze al wat schrijven dat doet de één het anders dan de ander. Er is geen touw aan vast te knoppen. Vergelijkbaar met het Limburgs.

Nadat we de entree hadden betaald liepen we een kiezelpad omlaag en vijf minuten later zagen we een archeologisch complex bestaande uit twee zeer grote uit de rotswanden uitgehakte Egyptische tempels op de westelijke oever van het Nassermeer. Deze tempels waren “slechts” 3300 jaar oud. Zo’n 1200 jaar jonger dan de pyramide van Cheops. Overigens is dit niet de originele locatie. Die lag 200 meter meer omlaag maar door de bouw van een stuwdam hebben ze het complex moeten verplaatsen anders kregen de beelden natte Egyptische voetjes. Weet je trouwens wat een Egyptisch voetje is ? Scroll down….

Video

Vrienden van Dutch Traveljunk

Gwen Gehl maakt overhéérlijke taarten in alle soorten en maten. Onderstaande chocolade taart is gemaakt voor échte “sjlokmoele” gezien de vulling van chocolade ganache en Zwitserse meringue botercrème. De topping van allerlei chocolade stukjes zorgt er voor dat het water in jouw mond loopt !

Kijk even op haar pagina en bestel gewoon lekker die taart 🎂. Man gönnt sich ja sonst nichts 😜.

FB:

https://www.facebook.com/gwen.gehl

Instagram:

https://instagram.com/gwengehl?utm_medium=copy_link

Email Gwen:

Gwengehl@hotmail.com

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

We hadden al héél vroeg onze tanden gepoetst want vandaag zouden we naar de piramiden van Gizeh gaan. Deze behoren tot de bekendste en oudste bouwwerken van de mensheid. Vanaf ons hotel in Caïro was het 20 minuten rijden want ze bevinden zich ongeveer acht kilometer ten zuidwesten van de stad Gizeh. Het zijn zeer imposante piramides en degene die wij vandaag bezochten zijn erg bijzonder, mysterieus en ontzettend beroemd. De bouwwerken die dienden als graf voor een farao, zijn ooit gebouwd geworden nadat de farao’s Chefron, Cheops, en Mykerinos hier opdracht voor hadden gegeven (opa, pappa en kleinzoon). Ons hotelletje lag net voor de hoofdingang. Vanuit onze kamer met piramide-view zagen we de grote mensenmassa voor de ingang. Het waren allemaal kinderen (!). De Egyptische overheid probeert iedere vrijdag de kinderen voor vaderlandse geschiedenis te interessen door ze eenmaal in hun schooltijd een reisje aan te bieden naar de piramides van Gizeh. Oh jee, net nu waren wij hier. Gelukkig kende de hotelmanager diegene die de toegangskaartjes knipte dus konden we snel langs de mensenmassa waar paard en wagen klaar stonden om ons gedurende twee uur alles te laten zien. We daalden zelfs de piramide van Chefren omlaag (!).

Afdaling in een piramide

Piramide van Cheops

De piramide van Cheops te Gizeh is de grootste van de drie piramides en tevens het enige bouwwerk van de antieke wereldwonderen dat vandaag de dag nog overeind staat. Tot 1800 was het met een hoogte van 146 meter 4000 jaar lang het hoogste gebouw ter wereld!

De farao Cheops was de grootste farao van het land. Cheops regeerde 35 jaar over Opper- en Neder Egypte in de 4e dynastie. Hijzelf heeft de opdracht gegeven om dit imposante bouwwerk te maken. De bouw duurde ongeveer 20 jaar. Er wordt vermoeden dat ruim 100.000 man aan dit monument heeft gebouwd. De piramide is 146,6 meter hoog en 230,4 meter breed.

Piramide van Chephren

De tweede piramide is de piramide van Chephren. Chephren was de zoon van farao Cheops. Hierbij was Chephren de 3e farao in de 4e dynastie. Ook hijzelf heeft de opdracht gegeven om de middelste piramide te bouwen. Het lijkt alsof de middelste piramide groter is dan de piramide van Cheops, echter is dit niet het geval. Dit komt omdat de piramide van Chephren op een plateau is gebouwd, waardoor de piramide groter lijkt. De piramide is 143,5 meter hoog en 215,2 meter breed. Tot het jaar 1853 heeft deze piramide onder het woestijnzand gelegen.

Piramide van Mykerinos

De derde piramide is de piramide van Mykerinos. Mykerinos was de kleinzoon van Cheops en de zoon van Chephren. Hij regeerde als 4e farao in de 4e dynastie. Mykerinos heeft de opdracht gegeven om de derde en tevens de kleinste piramide te bouwen. De derde pyramide heeft als bijnaam ‘de rode pyramide’. Deze bijnaam is te danken aan de roodkleurige granieten omhumsel van de piramide. De piramide is 65,5 meter hoog en 105 meter breed. De oorspronkelijke hoogte was 66,5 meter, echter is de pyramide 4 meter gezakt in de loop der jaren.

Sfinx van Gizeh

Naast deze verschillende piramides zagen we ook de bekende Sfinx van Gizeh op dit terrein. De Sfinx is toch wel één van de grootste en bekendste beelden van de wereld. Dit beeld werd gebouwd tijdens de 4e dynastie. Er wordt vermoeden dat het beeld begon met een leeuwenkop. In de loop der jaren liet farao Chephren zijn eigen hoofd erin hakken. Dit beeldwerk ligt voor de piramide van Chephren. Het beeld is 36 meter lang, 6 meter breed en 10 meter hoog. Dit indrukwekkende beeldwerk wordt ook wel de bewaker van Gizeh genoemd. In het jaar 1798 is het beeld uitgegraven door Napoleon. Gelukkig liet hij het liggen.

Leuke weetjes over piramiden

In 1833 wilde de gouverneur van Egypte met de stenen van de piramiden een dam in de Nijl bouwen. Een minister heeft dat gelukkig voorkomen door een foutieve budgetcalculatie te maken 😊.

De oudste piramide staat niet in Egypte maar in Kazachstan.

De Piramide van Cheops is het enige klassieke wereldwonder dat nog bestaat.

De Piramide van Cheops bestaat uit 2,3 miljoen stenen met een gemiddeld gewicht van 2.500 kg per steen.

Egyptische piramides werden gebouwd door betaalde arbeiders i.p.v. slaven.

Als de piramide met de huidige technieken zou moeten worden gebouwd en duurde dat vijf jaar en zou het vijf miljard euro gaan kosten.

Vrienden van Dutch Traveljunk

Gwen Gehl maakt overhéérlijke taarten in alle soorten en maten. Onderstaande chocolade taart is gemaakt voor échte “sjlokmoele” gezien de vulling van chocolade ganache en Zwitserse meringue botercrème. De topping van allerlei chocolade stukjes zorgt er voor dat het water in jouw mond loopt !

Kijk even op haar pagina en bestel gewoon lekker die taart 🎂. Man gönnt sich ja sonst nichts 😜.

FB:

https://www.facebook.com/gwen.gehl

Instagram:

https://instagram.com/gwengehl?utm_medium=copy_link

Email Gwen:

Gwengehl@hotmail.com

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

Mostafa

De 25-jarige vrijgezelle Mostafa wist niet wat hij hoorde toen we hem vertelden dat we naar de vuilniswijk wilden gaan. Daar had hij nog nooit een toerist heen gebracht. Hij moest er mee lachen maar startte niet lang daarna zijn oude wagentje. Hij had wel liever dat we in de auto bleven zitten tijdens ons verblijf want je wist maar nooit. Ok dan. Deal.

Vuilniswijk

De wijk lag in Koptisch gebied. In een sloppenwijk in het uiterste zuiden van Manshiyat Naser, aan de voet van de Mokattam-heuvels aan de rand van Caïro. Hier draaide de economie om het inzamelen en recyclen van het afval van de stad. Deze wijk heeft een hele slechte infrastructuur en het heeft ook niet overal stromend water, riolering of elektriciteit. Het afval van de stad wordt naar de vuilniswijk gebracht door de Zabbaleen (vuilnisophalers), die vervolgens het afval sorteren om te proberen alle bruikbare of recyclebare spullen op te duiken. Er wonen hier duizenden gezinnen die binnenshuis afval scheiden. Zo kan de slaapkamer van Pietje vol staan met lege blikjes en de slaapkamer van kleine Jantje met plastic flesjes. Vanuit de wijk wordt alles wat is ingezameld vervolgens weer per kilo verkocht aan opkopers. We zagen karren die getrokken werden door een paard of een ezel. Maar ook kleine vrachtwagens die tot soms wel drie meter hoog beladen werden (!). De totale waarde wat aan spullen wordt verkocht bedraagt op jaarbasis bijna 10 miljoen euro. Klinkt veel maar gedeeld door het aantal mensen wat daar van moet eten stelt het niks voor.

Have a nice day ?

We vroegen ons af hoe mensen hier konden wonen. Kom op: alleen die stank al ! En die kinderen dan ? Die groeien niet al te gezond op. Op de terugweg naar ons hotel hadden we het er nog over. Dit was niet de mooiste kant van Egypte maar wél een hele interessante ! Achteraf toch wel blij dat we niet waren uitgestapt. Stel je voor iemand was met ons komen praten. Wat zeg je dan aan het einde van het gesprek ? “Have a nice day” ???

Video

Vrienden van Dutch Traveljunk

Gwen Gehl maakt overhéérlijke taarten in alle soorten en maten. Onderstaande chocolade taart is gemaakt voor échte “sjlokmoele” gezien de vulling van chocolade ganache en Zwitserse meringue botercrème. De topping van allerlei chocolade stukjes zorgt er voor dat het water in jouw mond loopt !

Kijk even op haar pagina en bestel gewoon lekker die taart 🎂. Man gönnt sich ja sonst nichts 😜.

FB:

https://www.facebook.com/gwen.gehl

Instagram:

https://instagram.com/gwengehl?utm_medium=copy_link

Email Gwen:

Gwengehl@hotmail.com

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

•