Mocht je ooit eens naar Krakau gaan dan is een bezoek aan de beroemde emaille fabriek van Oskar Schindler zeer zeker de moeite waard. In 1939 werd de joodse eigenaar van de fabriek onteigend en Oskar kocht deze fabriek over voor een appel en een ei. Niet alleen hierdoor had ik een beetje een dubbel gevoel. Van de ene kant heeft Dhr. Schindler 1200 Joden van de dood gered door ze te laten werken in zijn fabriek. Van de andere kant heeft hij niet alleen gespioneerd voor de nazi’s in Tsjechoslowakije en smokkelde hij in Polen wapens voor de wehrmacht, ook verdiende hij goed geld aan de gratis arbeidskrachten in zijn fabriek. Na de oorlog ging hij failliet en werd tot zijn dood financieel ondersteund door de Schindler-Joden. Hij is overigens de enige Nazi die door de Israelische regering geëerd is geworden. Pas in 1993 werd hij eindelijk postuum erkend als Rechtvaardige onder de Volkeren. Na zijn vlucht naar Argentinië overleed hij in 1974 zo arm als een kerkrat in Duitsland op 66-jarige leeftijd. De Joden die hij had gered bekostigden zijn grafsteen in Jeruzalem. Het museum zelf is niet meer dan een oorlogsmuseum waarin het verhaal over de jodenvervolging breed wordt uitgemeten. Mocht je voor de eerste keer zo’n museum willen bezoeken dan is het top. Heb je al vaker dit soort museums bezocht dan zie en hoor je niets nieuws. Her en der liggen nog wat potten en pannen uit de fabriek en je kunt het kantoor van Oskar betreden. Hier staat nog zijn bureau in originele staat.
