Geluksopleiding

Er komt ooit een tijd dat pappa en mamma zich voor hun hoofd slaan dat ze zoon-of dochterlief toestonden een ‘geluksopleiding’ te volgen. Een opleiding waar ze zich ‘lekker’ bij voelden. Iets zoals ‘vrijetijdsmanagement’ of ‘genderneutraliteit’. Je de hele dag kapotbeuken op lesstof waarom iemand liever een scheur dan een zak ballen tussen zijn of haar benen heeft.

Als het vervolgens koud is in huis moeten ze een Poolse cv-monteur bellen om de cv bij te vullen met water. Polen, Roemenen en Hongaren lachen zich momenteel helemaal dood in ons land. Ze krijgen het werk niet meer af. Tarieven van 40-50€/uur zijn eerder normaal dan uitzondering. Omdat ze het kúnnen vragen. Omdat er een tekort is aan mensen die met hun handjes werken. Momenteel hebben we méér jobcoaches dan mensen die hun job verstaan. In voetbaltermen: we hebben elf trainers om één voetballer beter te laten spelen. We willen ‘bestuurskunde’ studeren om later ‘iets met mensen’ te kunnen doen. Het ‘besturen van mensen’ is het nieuwe ‘stukadoren’. Vieze handjes is bah. All day koffie leuten is hot.