Schokland was wel een aparte ervaring: we liepen over een stuk land wat vroeger gewoon zee was. Midden in de Noordoostpolder ligt hét mysterie: het voormalige eiland Schokland. Een archeologisch monument vol prachtige bodemschatten. Een plek tussen land en water, waar eeuwenlang mensen woonden. Altijd in strijd met de natuur en daarom op de Unesco Werelderfgoedlijst. Ooit lag Schokland net zoals Urk midden in de woeste Zuiderzee, die grote delen van het eiland wegsloeg. Ondanks het dreigende water en de armoede woonden er mensen. Van de prehistorie en de middeleeuwen tot in deze tijd. In principe liepen Angelica en ik dus over de bodem van de Zuiderzee. Gewoon even lekker in het gras gaan zitten en erover nadenken. Machtig mooi ! Er ligt ook een restaurantje waar je even een pot bier kan nemen. Helaas was deze dicht tijdens de Corona-tijd.







