Bezoek aan een school in Guatemala

Ik zag een jongetje over een geïmproviseerd voetbalveldje naast een schoolplein kruipen. Ik schatte hem 8 jaar. Angelito kon niet normaal lopen zoals zijn klasgenootjes dat deden. Zijn benen waren ziek. Zo ziek dat deze verstijfden en lopen hem daardoor onmogelijk werd gemaakt. Maar hij wilde meedoen met de kinderen uit zijn klas en hij had er duidelijk zin in.

Ik besefte me dat wij westerlingen heel vaak klagen met gezonde benen. “Hoofdpijn hier en buikpijntje daar”. Buiten het feit dat zo’n rondreis door dit soort ontwikkelingslanden natuurlijk mooi is om de flora en fauna te ervaren, relativeert het natuurlijk ook enorm. Je word weer eens met beide “gezonde” benen op de grond gezet. Niet alleen Angelito raakte me maar ook zijn leeftijdsgenootjes die hem bij de groep betrokken maakten diepe indruk op me. Angelito hoorde er bij ! Kinderen van acht jaar speelden met hem. Daar waar hij met zijn handicap in het westen door zijn leeftijdsgenootjes wellicht verstoten of gepest zou worden, kon hij hier rekenen op een bak empathie waar we in Nederland alleen maar van kunnen dromen. Over een ontwikkelingsland gesproken (!) Ik besloot zijn fysiotherapie gedurende een half jaar te sponsoren. Na die periode kreeg ik een leuke email:

“Hallo Ran,

Allereerst hartelijk dank voor je donatie voor de fysiotherapie van Angelito. Afgelopen maandag was ik in het project Semilla de Esperanza y Amor, na een paar maanden er niet te zijn geweest vanwege verblijf in Nederland. De grote verrassing was dat Angelito, ondersteund door 2 oudere jongens, al lopend mijn kant op kwam en daarvoor ook nog een trap op moest gaan. Hij had een prachtige lach op zijn gezicht en ik de tranen in mijn ogen. Zo mooi om te zien dat er al zoveel vooruitgang is geboekt. Hij zal nooit helemaal zelfstandig kunnen lopen en altijd zijn looprek nodig hebben. Maar van alleen maar kruipen en daarna in een rolstoel en nu tussen 2 jongens in lopend, is een verbetering die we nooit voor mogelijk hadden gehouden. Een vriendin van mij uit Nederland is fysiotherapeute en was vorig jaar 6 weken hier om elke dag met Angelito te werken. Filmpjes werden gemaakt en zij had overleg met meer gespecialiseerde deskundigen in Nederland. Diverse hulpmiddelen werden meegebracht uit Nederland door mensen die op bezoek kwamen en dat heeft allemaal bijgedragen tot dit resultaat. In de nieuwsbrief kun je wat meer lezen over de voortgang van Angelito. Bezoek daarvoor onze website http://www.losninos.info en click op de nieuwsbrief. Nogmaals dank voor uw steun aan Angelito.

Warme groet, Ana-Maria Ackermans

Stichting Los Niños Guatemala

http://www.losninos.info

Ana Dolores Arias school

Angelito in zijn rolstoel.

Geef een reactie