Oostenrijk 🇦🇹

Karinthië

Ik moet zeggen dat ik na zo’n lange rit door Duitsland aardig moe was toen we op onze camping in Golling nabij Salzburg eindelijk aankwamen. Bij de receptie hoorden we ineens in onvervalst Limburgs een gesprek tussen een man en een vrouw aan de andere zijde van de telefoonlijn. “Nondeju”: dacht ik nog, die Limburgers kom je overal tegen. Het bleek een man te zijn uit Weert. Vanaf het moment dat we ons bekend maakten bleef hij maar praten. Maar dan met een hoog Lambik-gehalte. Je kent het wel: alles wat ie had gedaan veranderde in goud en iedereen van Weert tot Eindhoven kende hem. Na 10 uur rijden is het dan niet prettig om aan te horen. Dan wil je als kerel gewoon ijskoud bier in je keel voelen. Uiteindelijk viel hij gewoon door de mand. Hij bleek NL te zijn ontvlucht vanwege een of andere reden en doodde zijn tijd op deze camping door wat klusjes te doen. De dag erna echter werden we aangenaam verrast door de schoonheid van een stukje Oostenrijk n.l. de provincie Karinthië oftewel in het Oostenrijks: Kärnten. We zagen onderweg het glooiende, maar toch ruige landschap en reden langs vele groene meren in het zonnige zuiden van Oostenrijk. Ook het landschap vonden we erg mooi met een  mengeling van berglandschap en Mediterraan aandoende wateren.  In de verte zagen we de hoogste berg van Oostenrijk, de Grossglockner (3.798 meter). Wat ons opviel was het warme klimaat. Wellicht omdat Karinthië redelijk dicht bij de Italiaanse kust ligt. We reden door Nationalpark Hohe Tauern naar de grens van Slovenië waar één van onze hoofddoelen van onze Balkan-reis lag nl.: Nationaal Park Triglav ! We komen hier zeker eens terug als we wat meer tijd hebben !