Categorie: Begraafplaats

Begraafplaats, Centraal-Amerika, Guatemala

De kleurrijkste begraafplaats ter wereld, Chichicastenango

door Ran Groetjes2 reacties op De kleurrijkste begraafplaats ter wereld, Chichicastenango

De begraafplaats

We moesten even bergop lopen want op de heuvel voor onze neus lag een van de kleurrijkste begraafplaatsen ter wereld. Onze begraafplaatsen doen meestal grauw aan maar volgens de Maya-traditie wordt de gang naar het hiernamaals begeleid door een regenboog van kleuren. In pastelkleuren geschilderde kruisen staan zij aan zij. Voor mijn neus werd wierook, alcohol en af en toe een kip aan de overledene “geofferd”. Die kip kochten ze dan levend op de markt en op de offerplek werd de kip meteen de nek omgedraaid. Hatseflats. Niet leuk om te zien maar hier koken ze dan weer geen mosselen levend. De kleuren van de graven hebben ook een betekenis. Zo geven witte graven zuiverheid aan. De graven van moeders zijn turquoise geschilderd. Graven van opa’s hebben een gele kleur om aan te geven dat de gouden zon de mensen zal beschermen. Soms hebben de graven een random kleur, gewoon omdat de overledene dat kleurtje graag wilde en nog even vlak voor “vertrek” dit meldde aan de nabestaande in spé.

De aangrenzende markt

Op de grootste markt van midden-Amerika probeerden Maya-verkopers kleurrijke dekens, sjaals, geweven dekens en hangmatten te verkopen. Overal op het marktplein stonden marktkraampjes met heerlijk geurende gerechten uit de lokale keuken. Op zaterdag en dinsdagavond komen families uit het hele land al naar deze markt om hun kraampje in te richten. Ze slapen onder de blote hemel om de dag erna fit aan de slag te kunnen. Ook zag ik veel dieren die te koop werden aangeboden. Voor ons Europeanen is het zielig een kip te zien die zijn kop uit een mand steekt. Denk dan meteen even aan onze legbatterij kip. Dan wordt het al een stuk minder zielig 🤔😉. De lokale bevolking was erg vriendelijk maar af en toe moest je goed op je spullen passen want jatten doen ze hier ook.

Begraafplaats, Netherlands, Tweede wereldoorlog

Oorlogsmuseum Overloon

door Ran GroetjesPlaats een reactie op Oorlogsmuseum Overloon

Gigantische legpuzzel

Eindelijk een regenachtige dag om naar de gigantische legpuzzel van 2000 stukjes bommenwerper te gaan kijken in het oorlogsmuseum in Overloon. Hier zetten professionals de overblijfselen van de 4-motorige Lancaster welke was neergestort op 5 maart 1945, weer in elkaar. Met een enorme kracht heeft de bommenwerper zich destijds frontaal in een drassig weiland geboord. Na de crash is het toestel volledig weggezakt in de grond tot een diepte van zes meter. Alle zeven bemanningsleden zijn om het leven gekomen. Als je er voor staat zie je als het ware een plat silhouet van het toestel. Maar wel heel herkenbaar.

Detail op typemachine

Als je even inzoomt op de toets met het cijfertje 5 dan zie je erboven het SS-teken staan. In die tijd waren Duitse typemachines standaard voorzien van dit teken.

Vluchten naar Engeland

Op 12 mei slaagden Juliana, Bernhard en hun kinderen Beatrix en Irene erin met een gepantserde geldwagen van De Nederlandsche Bank Ijmuiden te bereiken en in te schepen voor Engeland.

Foto van vroeger

Grootmoeders tijd

Boodschappen doen zoals in grootmoeders tijd: dat gevoel kreeg ik toen ik voor deze glazen kasten stond. Ik waande me even terug in vroegere tijden bij het zien van producten die 80 jaar geleden gewoon verkrijgbaar waren bij kruidenierszaakjes

De fietsbrug die dwars door het museum loopt

Gezondsheidsmaatregelen na bordeelbezoek

Om er voor te zorgen dat je anderen niet besmette waren er regels opgesteld voor soldaten die naar de hoeren waren gegaan.

Infanterist op de fiets

Nederland had tijdens de mobilisatie twee regimenten Wielrijders. Het aantal infanteristen op het rijwiel (en op de motor) kwam op ongeveer 5600 man te staan. Op sommige fietsen waren automatische geweren en zelfs lichte kanonnen gemonteerd.

De LARC-60

Het voertuig kon met lading of personeel (200 soldaten) van een zeeschip door de branding naar de kust varen en daar op het strand de weg vervolgen naar depots in het achterland. De wielen zijn drie meter in diameter. Kijk maar hieronder op de afbeelding.

Velddouche
Binnenzijde North American B-25 Mitchell bommenwerper
Bommen en granaten

Duitse begraafplaats Ysselsteyn

Nergens liggen in Nederland zoveel doden uit de Tweede Wereldoorlog bij elkaar als in het Limburgse dorp Ysselsteyn. In Margraten zijn 8300 soldaten begraven. Hier liggen 32.000 Duitse soldaten en 550 foute Nederlanders (NSB-ers). Vier keer zoveel. Toch is het vrij onbekend. Het kerkhof is een plek die bewust uit de publiciteit is gehouden. Duitse soldaten, Nederlandse SS’ers en Landwachters vonden daar hun laatste rustplaats. Te pijnlijk voor Nederlanders, maar ook uit angst voor de komst van neonazi’s. Openbaar vervoer stopt er niet en er is nauwelijks bewegwijzering. Ook zijn er een vijftal graven van Turkmenen die voor de Duitsers vochtten. Zij verkrachtten in 1944 het dochtertje van een boerengezin uit Noord-Holland. Hiervoor werden zij door de Duitsers ter dood veroordeeld en geëxecuteerd. Misschien liggen hun beulen ook wel hier ?!

Ook liggen er 1400 kindsoldaten begraven. Ze waren 17 jaar of jonger. Er liggen minimaal 43 kinderen jonger dan 16 jaar. Als ik een dwarsdoorsnede zou maken van wat ik vandaag heb gezien dan komt de gemiddelde leeftijd van de mensen die hier liggen uit op 21-24 jaar. Ik dacht even wat ik zelf deed met die leeftijd. Kroeg in, kroeg uit…..🍺

17 jaar en sneuvelen voor het vaderland.

Ook is er een graf van een ver familielid van prins Bernhard: Egmont Prinz zur Lippe Weissenfeld (1918). Hij was een held van de Luftwaffe, omdat hij 51 geallieerde tegenstanders uit de lucht had geschoten.

Barcelona, Begraafplaats, Cataluña, Spanje

Dodenstad Montjuïc…

door Ran Groetjes2 reacties op Dodenstad Montjuïc…

Barcelona

Ik parkeerde mijn huurautootje vlak voor de ingang van het kerkhof en keek de steile flank van de berg omhoog. Zoveel mooie witte graven die uitkeken over de elegante metropool Barcelona en haar voorsteden, aanbeden door bijna 7 miljoen inwoners en daarbij de tweede grootste stad van Spanje. Daarachter lag de mooie magisch blauwe Middellandse zee. “Uiteindelijk eindigen alle Barcelonezen met uitzicht op zee”,wordt wel eens gegrapt. Op deze zonnige dag waarbij je bijna moest vechten om een terrasstoel besloot ik eens wat anders te doen dan de meeste mensen die naar Barcelona gaan. Het bezoeken van dit mooie kerkhof lijkt een tikkeltje creepy maar ik had al snel in de gaten dat ik niet de enige was. Daarbij heb ik een kerkhoven tik. Overal waar ik kom glip ik een begraafplaats naar binnen.

Kerkhof van Montjuïc

Ik liep helemaal naar de top waar een crematorium uit de Romeinse tijd stond en ik was helemaal bekaf van het trappen lopen en het klimmen. Ik had de keuze uit drie verschillende routes :een artistieke, een historische en een combinatie van de twee. De artistieke route bracht me langs 40 graven met grote artistieke waarde. De historische route leidde me langs 48 graven van beroemde personen, zoals de kunstenaar Joan Miró, FC Barcelona-stichter Joan Gamper en de architect Ildefons Cerdà. Verder zag ik het massagraf “Fossar dela Pedrera” waar meer dan 4.000 slachtoffers van de burgeroorlog begraven liggen.

Hoe kom je daar ?

In totaal telt dit kerkhof meer dan 150.000 graven, mausoleums en asurnes. Het duurde ongeveer vier uur om de hele begraafplaats te bezoeken. Niet alleen de meest pompeuze graven zijn de moeite waard, ook de grafnissen en de begraafplaats op zich, gelegen op een prachtige plek, omgeven door veel groen en met een fantastisch uitzicht, maken van de begraafplaats van de Montjuïc een geweldige bezienswaardigheid. Leuke bijkomstigheid is dat het gratis is. Wil je deze plek ook eens bezoeken toets dan in google maps de volgende cijfers: 41.3524673, 2.1536365. Je kunt ook de bus nemen vanaf Plaça de Catalunya: busje 21 of 107.

Begraafplaats, Duitsland, Keulen, NRW

Cemetery King Size Dick

door Ran Groetjes1 reactie op Cemetery King Size Dick

“Houd je doekje voor je mond”: beet de monnik zijn pupil toe toen hij zich over het stervende lichaam van de plaatselijke scharenslijper boog. Net op dat moment kwam het stervende lichaam met een droge hoest weer even tot leven. Het was te laat. Kleine bacteriën drongen door in de mond van de 18-jarige monnik Andulf. Hij werkte net twee weken in de leprozerie de Melatenhof in Keulen. Snel spoelde hij zijn mond met bier op advies van zijn leermeester. Hierna moest hij 30 dagen wegblijven van anderen om verdere verspreiding te voorkomen. Was hij besmet met deze rare ziekte ? Zou hij binnen nu en twee jaar klauwhanden of stompvoeten krijgen ? Zou hij blind worden zoals vele andere monniken die hier werkten ? Sinds de Arabieren in 1056 delen van Spanje hadden bezet had lepra kans gezien west-Europa binnen te dringen. Miljoenen mensen raakten sindsdien invalide. Anno 2021 is er nog steeds géén vaccin. Nederland telt per jaar 5-10 Leprapatiënten die de ziekte hebben meegenomen uit het buitenland.  De melaatsen die in de 12e eeuw stierven in deze leprozerie werden begraven op het kerkhof waar we vandaag waren. Wel liefst 55.000 graven zijn in dit mooie park van bijna 90 voetbalvelden groot, te bewonderen. Je kunt gerust je boterhammen meenemen want je bent hier wel een paar uurtjes zoet. In de derde grootste stad van Duitsland met bijna drie keer zoveel inwoners als Amsterdam ligt een grote groene oase van rust. Door één van de acht ingangen wandelden we het park binnen. Hier was weinig deutsche structuur te herkennen want buiten de rechte hoofdpaden heb je ook veel kleine paadjes tussen de graven door. Veel graven liggen verstopt achter dichtbegroeide struiken of bomen. Overledenen zijn niet alleen onder een stele, een zerk of in een graftombe begraven maar sommigen liggen gewoon onder een dikke kei of onder een hoopje aarde. De arme sloebers liggen aan de buitenzijde van het immens grote kerkhof. De notabelen en rijkeren hebben mooie praalgraven en liggen dicht bij het kruispunt van de twee hoofdwegen van het park. We vonden het raar dat er complete gezinnen met kleine kinderen of verliefde jongeren hand in hand rondliepen. Gewoon, ter ontspanning. Het is dan wel een kerkhof maar de mensen in Keulen zien het meer als een gigantisch park waar je gewoon een wandeling maakt en je kleine kinderen leert fietsen. Er zijn ook hele bijzondere graven. Zo zijn de baby-en kindergrafjes uitbundig versierd met speelgoed in alle kleuren. Maar er zijn ook grappige grafteksten te lezen zoals die van de “Familie KING SIZE DICK”. Ook zagen we een graf met allemaal vlaggetjes boven een fraai uitgedost hoopje aarde van waarschijnlijk een heel geliefd iemand vanwege het feit dat ze hem de König der Körnerstrasse noemden. Kortom: houd je zoals ik méér van kerkhoven dan van stijve babyborrels dan is dit je plek.